تبيين تأثير سرمايه اجتماعي بر هوشياري كارآفرينانه اعضاي تعاوني‌هاي توليد روستايي استان كرمانشاه با ميانجيگري اشتياق كارآفرينانه

هدف اين تحقيق بررسي تأثير سرمايه اجتماعي در هوشياري كارآفرينانه با ميانجيگري متغير اشتياق كارآفرينانه اعضاي تعاوني هاي توليد روستايي استان كرمانشاه بود. اين پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقيقات كاربردي و به لحاظ شيوه گردآوري داده ها، از نوع تحقيقات توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري اين تحقيق را 3851 نفر از اعضاي شركت هاي تعاوني روستايي فعال استان كرمانشاه تشكيل دادند كه با توجه به جدول بارتلت، 351 نفر از آنها از طريق روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسش‌نامه هاي استاندارد استفاده شد. روايي پرسش‌نامه با بهره‌گيري از روايي صوري، تشخيصي و همگرا به روش تعيين شاخص ميانگين واريانس استخراج‌شده بررسي گرديد. به‌منظور تعيين پايايي ابزار تحقيق نيز روش پايايي تركيبي به كار رفت كه مقادير آن براي بخش‌هاي اصلي پرسش‌نامه در سطح مناسب (در دامنه بين 82/ 0 تا 9/ 0) قرار داشت. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها و بررسي فرضيه‌ها از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي استفاده شد كه به اين منظور، نرم‌افزار آماري Smart PLS به كار گرفته شد. در نهايت، يافته‌ها نشان از تأييد تمام فرضيه هاي پژوهش داشت به‌طوري‌كه تأثير مثبت سرمايه اجتماعي بر هوشياري كارآفريني و همچنين تأثير مثبت اشتياق بر هوشياري كارآفريني تأييد شد. در ضمن، نقش ميانجي اشتياق كارآفرينانه در رابطه سرمايه اجتماعي و هوشياري كارآفريني تأييد شد.