نقش ابعاد مديريت زنجيره تأمين پايدار در عملكرد پايداري تعاوني‌هاي كشاورزي استان مازندران

شركت‌هاي تعاوني‌كشاورزي به منظور دستيابي به عملكرد پايدار براي رسيدن به زيست‌پذيري بلند‌مدت نياز به لحاظ‌‌كردن عوامل پايداري در فعاليت‌هاي زنجيره‌ تأمين خود دارند. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير ابعاد مديريت ‌زنجيره ‌تأمين ‌پايدار (تداركات پايدار، طراحي پايدار، توزيع پايدار و بهبود سرمايه‌گذاري) در عملكرد‌ پايداري شركت‌هاي تعاوني‌كشاورزي ‌بود. جامعه آماري پژوهش را شركت‌هاي تعاوني ‌كشاورزي مشغول به فعاليت در شهرستان‌هاي استان مازندران تشكيل دادند كه در مجموع، تعدادشان 122 تعاوني بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي و  بر اساس جدول مورگان تعداد 100 تعاوني از ميان آنها انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌اي ميان رؤساي اين تعاوني‌ها توزيع و به منظور تحليل داده‌ها از مدل‌سازي‌ معادلات ساختاري و نرم‌افزار اسمارت‌ پي‌ال‌اس استفاده شد. نتايج آزمون فرضيه‌ها حاكي از تأييد تأثير طراحي پايدار، توزيع پايدار و بهبود سرمايه‌گذاري بر عملكرد‌ اقتصادي، عملكرد ‌اجتماعي ‌و عملكرد ‌زيست‌محيطي و نتايج آزمون فرضيه مربوط به تداركات پايدار دال بر وجود رابطه ميان تداركات پايدار و عملكرد ‌اجتماعي و عملكرد ‌زيست‌محيطي بود، اما رابطه آن با عملكرد‌ اقتصادي تأييد نشد.