مدل‌سازي توسعه كارآفريني روستايي مبتني بر ظرفيت‌هاي محلي: مطالعه موردي سكونتگاه‌هاي روستايي شهرستان بناب

پژوهش حاضر با هدف بررسي ظرفيت­هاي محلي و مدل­سازي كارآفريني روستايي مبتني بر اين ظرفيت­ها در سطح روستاهاي شهرستان بناب صورت گرفت. پژوهش از نوع توصيفي تحليلي بود و براي گردآوري داده‌ها از مطالعات اسنادي و ميداني در قالب پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماري پژوهش 12369 خانوار روستايي ساكن روستاهاي شهرستان بناب بودند. با استفاده از رابطه كوكران، 372 خانوار به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. تحليل اطلاعات با استفاده از آزمون­هاي آمار استنباطي و مدل­هاي تصميم­گيري چندشاخصه صورت پذيرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه متغيرهاي نهادي ساختاري، اقتصادي، اجتماعي و محيطي به‏ترتيب اولويت داراي بيشترين اثرگذاري بر مدل­سازي توسعه كارآفريني روستايي بودند. نتايج مدل­هاي تصميم­گيري چندشاخصه نيز نشان داد كه روستاهايي مانند آخوند قشلاق و زاوشت كه از روستاهاي پرجمعيت و نزديك به مركز شهر هستند، از ظرفيت­هاي محلي بيشتري براي توسعه كارآفريني برخوردارند.