عوامل مؤثر بر توسعه سيستم هاي آبياري تحت‌فشار در منطقه تربت‌حيدريه از ديدگاه كارشناسان

سيستم هاي آبياري تحت‌فشار (آبياري باراني و قطره‌اي) يكي از راهكارهاي اساسي براي مقابله با كم آبي و مديريت عرضه آب مي‌باشند. اين سيستم ها به لحاظ بالا بودن راندمان آبياري در مقايسه با سيستم هاي آبياري سنتي از جايگاه قابل‌ملاحظه‌اي در سياست‌گذاري‌هاي كشاورزي و بخصوص در مناطق كم آب برخوردار مي‌باشند. اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر توسعه سيستم‏ هاي آبياري تحت‌فشار كه امكان شناسايي نقاط قوت و ضعف اجراي اين سيستم ها را فراهم مي كند، مي تواند نقش مهمي در كاهش خطاها و بهبود بهره برداري از پروژه هاي در حال بهره وري داشته و از اين طريق، راهنمايي براي تعيين راهبردهاي آينده باشد. پژوهش حاضر با هدف ارائه يك چارچوب ارزيابي از عوامل مؤثر بر توسعه اين سيستم ها، بر پايه محاسبه ي اوزان پارامترهاي مؤثر در اين خصوص، در منطقه تربت‌حيدريه صورت گرفت. در اين راستا ضمن تعيين معيارهاي مؤثر با استفاده از تكنيك تحليل سلسله مراتبي (AHP)، به اولويت بندي شاخص هاي هر معيار بر اساس تكميل پرسش نامه و انجام مصاحبه با كارشناسان خبره در حوزه مديريت آب كشاورزي پرداخته شد. بر اساس يافته هاي تحقيق، شاخص هاي اقتصادي (با وزن 0/383) در اولويت اصلي كشاورزان براي توسعه سيستم هاي آبياري خود قرار گرفت. در بين زيرمعيارهاي مختلف مربوط به اين معيار، سطح درآمد (با وزن 0/284) و اعتبارات بانكي (با وزن 0/240) داراي بيش ترين وزن بود. پس از اين معيار، معيار فني (وزن 0/267) با زير معيارهايي همچون طراحي و اجرا و كيفيت خاك؛ و معيار ترويجي (با وزن 0/171) با زير معيارهاي اطلاع‌رساني و بازديد كارشناسان قرار گرفت.