مقايسه پيشرفت ژنتيكي در توليد شير گاو هلشتاين در ايران ناشي از آزمون نتاج و انتخاب ژنومي و اثر تعداد گاو نر جوان بر آن

در اين تحقيق رشد ژنتيكي حاصل از يك برنامه آزمون نتاج مطابق با مشخصات جمعيتي گاو هلشتاين در ايران و يك برنامه انتخاب ژنومي معادل از نظر تعداد والدين نر و ماده مورد نياز مقايسه و اثر تعداد گاو هاي نر جوان بر رشد ژنتيكي در اين دو برنامه بررسي شد. هدف انتخاب صفت توليد شير بود. رشد ژنتيكي حاصل از انتخاب چهار مسيري با استفاده از روش جريان ژن و در يك افق 150 ساله براي صفت توليد شير برآورد شد. نتايج نشان داد كه آزمون نتاج و انتخاب ژنومي علاوه بر صحت انتخاب از نظر شدت انتخاب و نيز فاصله نسل متفاوتند. رشد ژنتيكي سالانه در آزمون نتاج برابر 7/114 و در انتخاب ژنومي برابر 7/173 كيلوگرم بود. نتايج حاصل از تغيير تعداد گاو نر جوان تحت آزمون از 50 تا 300 رأس نشان داد، رشد ژنتيكي در آزمون نتاج بين 11/106 تا 53/117 كيلوگرم و در انتخاب ژنومي بين 95/160 تا 38/185 كيلوگرم متغير است. در هر دو برنامه رشد ژنتيكي نسبت به افزايش تعداد گاو نر جوان هنگامي كه تعداد آن كمتر از 100 رأس بود، حساسيت بيشتري داشت. بطور كلي اين تحقيق نشان داد كه رشد ژنتيكي حاصل از انتخاب ژنومي در مقايسه با آزمون نتاج به دليل فاصله نسل كوتاه تر، مي تواند بيش از 50 درصد برتري داشته باشد. اما اين برتري تحت تاثير تعداد گاو نر جوان قرار داشته و در ازاي 75 رأس به كمترين مقدار خود مي رسد.