اثر عصاره آويشن شيرازي بر جمعيت ميكروبي روده، كلسترول و خصوصيات لاشه جوجه هاي گوشتي تغذيه شده با جيره هاي حاوي چربي و بدون آن

اين آزمايش با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتي يك روزه سويه راس 308 در قالب طرح كاملاً تصادفيبا 6 تيمار، 4تكرار و 10 قطعهپرنده در هر تكرارانجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1، 2 جيره هاي فاقد عصاره آويشن با و بدون چربي در كل دوره، 3، 4 جيره حاوي 5/0 درصد عصاره آويشن با و بدون چربي در كل دوره و 5، 6 جيره حاوي 5/0 درصد عصاره آويشن با و بدون چربي در دو هفته آخر، بودند. شاخص هاي عملكردي جوجه ها (افزايش وزن، مصرف و ضريب تبديل خوراك) به صورت هفتگي اندازه گيري و دوره اي مقايسه شدند. تعيين جمعيت ميكروبي و محتواي كلسترول گوشت روي 2 جوجه از هر تكرار در سن 42 روزگي انجام شد. جيره هاي حاوي چربي، افزايش وزن و خوراك مصرفي روزانه بيشتر و ضريب تبديل خوراك كمتري در مقايسه با جيره هاي بدون چربي داشتند (P 0/05). استفاده از عصاره آويشن شيرازي اثر معني داري بر عملكرد جوجه هاي گوشتي نداشت (P 0/05)، ولي استفاده از آن منجر به كاهش معني دار كلسترول بافت ران (76/83 در مقابل 64/85 ميلي گرم در 100 گرم) در مقايسه با گروه شاهد شد (P 0/05). كمترين (log10 CFU/g 39/6) و بيشترين (log10 CFU/g 2/7) شمار كلوني هاي اشريشياكلي و لاكتو باسيلوس در تيمارهاي حاوي آويشن با چربي دركل دوره مشاهده شد (P 0/05). عصاره آويشن شيرازي اثر معني داري روي وزن نسبي اجزاء لاشه و اندام هاي گوارشي نداشت (P 0/05). بطور كلي در اين آزمايش استفاده از عصاره آويشن شيرازي به مدت 42 روز در جيره جوجه هاي گوشتي منجر به كاهش كلسترول عضله ران در طي ذخيره سازي و بهبود جميعت ميكروبي روده شد.