اثر شكل فيزيكي و اندازه ذرات خوراك بر عملكرد، كيفيت تخم مرغ و ابقاي نيتروژن در مرغ هاي تخم گذار

به منظور بررسي تاثير اندازه ذرات خوراك در جيره هاي آردي و پلت، تعداد 480 قطعه مرغ تخم گذار سويه هايلاين W36 در سن 27 هفتگي انتخاب و در يك آزمايش فاكتوريل 3×2 شامل عامل شكل فيزيكي (آردي و پلت) و اندازه ذرات دانه ذرت (آسياب شده با اندازه هاي ريز، متوسط و درشت) مورد استفاده قرار گرفتند. فراسنجه هاي عملكردي طي 9 هفته آزمايش ركوردبرداري و در هفته پاياني آزمايش صفات كيفي تخم مرغ اندازه گيري شد. در بررسي اثرات اصلي، استفاده از خوراك پلت نسبت به خوراك آردي موجب افزايش مصرف خوراك (به ترتيب 9/97 و g 5/93)، ضريب تبديل خوراك (به ترتيب 94/1 و 88/1)، وزن تخم مرغ (به ترتيب 3/58 و g 7/57)، افزايش وزن بدن (به ترتيب 2/73 و g 4/38)، واحد هاو (به ترتيب 5/81 و 5/77) و درصد زرده (به ترتيب 9/25، 2/25) و همچنين كاهش درصد سفيده تخم مرغ (به ترتيب (9/63 و 6/64) شد(P 0/05). اثر متقابل تيمار ها بر خوراك مصرفي معني دار بود (P 0/001). مصرف خوراك در تيمار جيره آردي با اندازه ذرات ريز (g 4/92) و متوسط (g 8/93) كمتر از تيمارهاي جيره پلت بود (P 0/05). ضريب تبديل خوراك تيمار جيره آردي با اندازه درشت (85/1) كمتر از تيمار جيره پلت با اندازه ريز (99/1) بود (P 0/05)و ساير تيمارها تفاوتي را نشان ندادند (P 0/05). اثرات اصلي و متقابل شكل فيزيكي و اندازه ذرات بر ابقا و دفع نيتروژن معني دار نبود. در اين آزمايش، استفاده از شكل پلت خوراك سبب افزايش ضريب تبديل خوراك شد و با افزايش اندازه ذرات خوراك يك روند بهبود در صفات عملكردي مشاهده شد.