بررسي كارآيي فني گله هاي گوسفند مغاني استان اردبيل: كاربرد روش تحليل پوششي داده ها

به دليل وجود محدوديت منابع، ارتقاء كارآيي پرورش گوسفند در ايران از اهميت زيادي برخوردار است. در مطالعه حاضر كارآيي فني گله هاي گوسفند مغاني با روش تحليل پوششي داده ها و در دو حالت ثابت يا متغير گرفتن بازدهي نسبت به مقياس مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات سال 1395 نهاده ها شامل كنسانتره، علوفه و نيروي انساني و ستاده ها شامل گوشت، شير، پشم و كود از 214 گله گوسفند مغاني به روش مصاحبه حضوري و تكميل پرسشنامه جمع آوري شد. تحليل داده‏ها با استفاده از نرم افزار Deap 2.1انجام شد. ميانگين كارآيي فني با فرض بازده ثابت و متغير نسبت به مقياس به ترتيب 0.971 و 0.978 بود كه نشان دهنده كارآيي بالا در گله هاي مورد مطالعه بود. با فرض بازده ثابت نسبت به مقياس و بازده متغير نسبت به مقياس به ترتيب 14 و 25 گله از كارآيي فني برخوردار بوده و مي توانند به عنوان گله مرجع براي گله هاي ناكارا معرفي شوند. نتايج نشان داد كه در شرايط متغير بودن بازدهي نسبت به مقياس، كاهش در اندازه گله، نيروي كار، علوفه، كنسانتره، علوفه مرتع و هزينه هاي بهداشتي به ترتيب به ميزان 2.99، 2.99، 2.63، 2.79، 2.73 و 6.41 درصد، منجر به كارا شدن گله هاي ناكارا با حفظ سطح توليد مي شود. برآوردهاي بازده نسبت به مقياس نشان مي دهند، عمده گله هاي گوسفند مغاني داراي بازدهي افزايشي نسبت به مقياس بوده و مي توانند با صرفه هاي ناشي از مقياس و كاهش هزينه هر واحد ستاده از افزايش درآمد و سود برخوردار شوند.