برآورد كارآيي فني واحدهاي پرواربندي صنعتي گوساله نر در استان گيلان

هدف مطالعه حاضر بررسي كارآيي فني واحدهاي پرواربندي گوساله نر در استان گيلان و تعيين بازدهي نسبت به مقياس آن ها از راه بكارگيري روش تحليل پوششي داده بود. اطلاعات هزينه اي و درآمدي مورد نياز از راه تكميل پرسشنامه به وسيله 52 واحد پرواربندي در استان گيلان جمع آوري شد. نتايج نشان داد ميانگين كارآيي فني با استفاده از رويكرد بازده متغير و ثابت نسبت به مقياس به ترتيب برابر با 0.961 و 0.941 بوده كه كارآيي بالاي توليد واحدهاي پرواربندي را نشان مي دهند. به منظور تعيين عوامل اثرگذار بر عملكرد فني واحدهاي پرواربندي از دو مولفه امتياز تجهيزات و تأسيسات واحدهاي پرواربندي و امتياز دانش پرواربندي استفاده شد. با استفاده از روش فاصله انحراف معيار از ميانگين (ISDM)، نمرات كسب شده براي اين دو مولفه به چهار گروه دسته بندي شد. سپس با استفاده از روش تجزيه واريانس و مقايسه زوجي گروه هاي تعيين شده بر اساس روش ISDM به كمك آزمون توكي به بررسي تاثير امتيازات تاسيسات و تجهيزات و دانش پرواربندي بر نمره كارآيي فني واحدهاي پرواربندي پرداخته شد. نتايج نشان داد زوج هاي گروه هاي چهارگانه امتيازات تاسيسات، تجهيزات و دانش پرواربندي به طور معني داري بر نمره كارآيي فني واحدها تاثيرگذار هستند.