مدل‌سازي انرژي ستانده در واحدهاي پرورش گاو شيري و گاو پرواري با استفاده از روش‌هاي شبكه عصبي مصنوعي و انفيس (مطالعه موردي: استان مازندران، ايران)

در اين پژوهش شبكه عصبي مصنوعي و سامانه استنتاج عصبيفازي تطبيقي چندلايه (انفيس)، براي مدل­سازي انرژي خروجي در واحدهاي پرورش گاو شيري و گاو پرواري مورد مطالعه قرار گرفتند. براي اين منظور، مطابق رابطه كوكران، تعداد 105 واحد پرورش گاو پرواري و گاو شيري به طور تصادفي از پنج شهرستاني كه عمده‌ترين توليدكننده اين بخش در استان مازندران بودند، در سال­هاي 1395 تا 1396 انتخاب شدند. با استفاده از تراز انرژي نهاده‌ها و ستانده‌ها، ميانگين انرژي نهاده و ستانده براي هر رأس گاو در واحدهاي پرورش گاو پرواري به ‌ترتيب برابر 76/16994 و 85/3449 مگاژول و براي واحدهاي پرورش گاو شيري به ترتيب برابر 100100 و 58277 مگاژول محاسبه شد. همچنين شاخص‌هاي نسبت انرژي، بهره‌وري انرژي، انرژي ويژه و افزوده خالص انرژي براي هر رأس گاو در واحدهاي گاو شيري به ‎ترتيب برابر 58/0، 08/0 كيلوگرم بر مگاژول، 5/12 مگاژول بر كيلوگرم و 93/41825 مگاژول و براي واحدهاي گاو پرواري به‌ ترتيب برابر 2/0، 02/0 كيلوگرم بر مگاژول، 50 مگاژول بر كيلوگرم و 91/13544 مگاژول بود. با استفاده از نتايج تحليل آماري داده‌ها، مدل‌سازي ميزان انرژي خروجي به ازاي انرژي ورودي با استفاده از روش‌هاي هوش مصنوعي و استنتاج عصبيفازي انجام گرفت. نتايج نشان داد مدل سامانه استنتاج عصبيفازي تطبيقي چندلايه با ضريب تشخيص 9899/0 براي واحدهاي پرورش گاو پرواري و 9933/0 براي واحدهاي پرورش گاو شيري نسبت به مدل ساخته شده با استفاده از شبكه عصبي مصنوعي با ضريب تشخيص 8118/0 و ساختار 1166 براي واحدهاي پرورش گاو پرواري و ضريب تشخيص 9837/0 و ساختار 1125 براي واحدهاي پرورش گاو شيري داراي عملكرد و دقت بهتري بودند.