قيمت‌گذاري شير در ايران: چالش‌ها و راهكارها

هدف از اين تحقيق، بررسي هزينه توليد، قيمت فروش و روش قيمت گذاري شير در ايران در مقايسه با ساير كشورهاي دنيا بود. براي اين منظور، از اطلاعات اقتصادي و توليدي جمع آوري شده از شبكه خبري و اطلاع رساني صنعت مرغداري و دامپروري كشور، مركز اصلاح نژاد دام و بهبود توليدات دامي كشور، سازمان ملي استاندارد، انجمن صنايع لبني ايران، فدارسيون جهاني شير و شبكه جهاني مقايسه دامداري ها در سال 1394 استفاده شد. ناديده گرفتن پروتئين، سلول هاي سوماتيك و دماي شير، مقطعي و نامناسب بودن روش قيمت‌گذاري چربي و بار ميكروبي همراه با پايين بودن سطوح پايه چربي (3.2 درصد) و پروتئين (3 درصد) در تعريف شير استاندارد در مقايسه با ميانگين بين المللي (3.8 درصد چربي و 3.3 درصد پروتئين) از مهمترين معايب روش فعلي قيمت‌گذاري شير در ايران محسوب مي شوند. نتايج نشان داد به دليل كم توجهي به كيفيت، تفاوت قيمت خريد شير خام در ايران تنها 1400 ريال و با اين حال و به طور متوسط 2500 ريال از ميانگين بين المللي بيشتر بود. با اين وجود، شاخص بين المللي نسبت قيمت شير استاندارد به خوراك نشان داد دامداري هاي ايران مشابه ساير دنيا در شرايط پايدار قرار ندارند. در پايان، براي برون رفت از چالش‌هاي موجود، يك رابطه كلي براي پرداخت مبتني بر كيفيت (تركيبات و بهداشت) ارائه شد. نتايج اين تحقيق مي تواند به تعامل بهتر دامداران و كارخانه هاي لبني كمك كند.