بررسي قابليت هضم ايلئومي مواد مغذي هسته خرماي خام و تخميري و تأثير آن‌ها بر عملكرد جوجه‌هاي گوشتي

دو آزمايش جهت تعيين قابليت هضم ايلئومي مواد مغذي هسته خرماي خام و تخميري و تأثير آن­ها بر عملكرد و برخي صفات خوني  در جوجه­هاي گوشتي انجام شد. آزمايش اول در قالب طرح كاملاً تصادفي با 72 قطعه جوجه خروس گوشتي با سه تيمار و شش تكرار (چهار جوجه در هر تكرار) انجام شد. تيمارها شامل جيره پايه و دو جيره آزمايشي با جايگزيني هسته خرماي خام و تخميري به جيره پايه با نسبت 25 درصد بودند. آزمايش دوم به‌صورت فاكتوريل 4×2 با يك تيمار شاهد در قالب طرح كاملاً تصادفي با 540 قطعه جوجه يك روزه در نه تيمار و پنج تكرار (12 جوجه در هر تكرار) انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل جيره ذرت سويا (شاهد)، جيره­هاي حاوي دو، چهار، شش و هشت درصد هسته خرماي خام و يا هسته خرماي تخميري بود. قابليت هضم فيبرخام، پروتئين خام و خاكسترخام در هسته خرماي تخميري بيشتر از هسته خرماي خام بود (p lt;0/05). تغذيه با هسته خرماي تخميري در مقايسه با هسته خرماي خام، باعث بهبود افزايش وزن (2110/5 گرم در برابر 1991/3 گرم) و افزايش مصرف خوراك شد (p lt;0/05). غلظت كلسترول و LDLc سرم  خون در جوجه­هاي تغذيه­شده با هسته خرماي تخميري كمتر از جوجه­هاي تغذيه‌شده با هسته خرماي خام بود (p lt;0/05). با توجه به نتايج اين تحقيق، تخمير هسته خرما موجب افزايش قابليت هضم مواد مغذي آن و بهبود افزايش وزن جوجه­ هاي گوشتي مي­شود.