هيستوسيتوز سلولي لانگرهانس

Langerhans cell histiocytosis

هدف: هيستوسيتوز سلولي لانگرهانس كه يكي از شايع‌ترين فرم‌هاي هيستوسيتوز مي‌باشد به گروهي از ضايعات اطلاق مي‌شود كه تحريك و پروليفراسيون غيركنترل شده سلول لانگرهانس را نشان مي‌دهند. تشخيص اين بيماري تنها بر پايه بررسي دقيق و ارتباط بين يافته‌هاي باليني، راديوگرافيك، هيستولوژيك و ايمونوهيستوشيمي امكان‌پذير مي‌باشد. هدف از گزارش اين مورد، شرح درگيري استخوان منديبل در يك پسربچه 5/2 ساله است. گزارش مورد: در اين مقاله يك مورد هيستوسيتوز سلولي لانگرهانس منديبل در كودكي 5/2 ساله بدون درگيري سيستميك گزارش مي‌شود. بيمار تحت كموتراپي و جراحي قرار گرفته و بعد از بيش از دو سال در سلامت كامل به سر مي برد. نتيجه‌گيري: هيستوسيتوز سلولي لانگرهانس فكي ضايعه نادري است كه در صورت تشخيص دقيق و زودهنگام به درمان پاسخ مناسب مي دهد. لذا شناخت مشخصات كلينيكال و راديوگرافيكال آن به جهت وصول تشخيص قطعي و زودهنگام ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: Langerhans cell histiocytosis (LCH), which was previously known as histiocytosis X, refers to a group of lesions that stimulate uncontrolled proliferation of cells. The purpose of this case was to report and describe a LCH case with mandibular bone involvement in a 2.5-year-old boy. Case reports: A 2.5 years old boy with LCH of mandibular jaw who has been treated by surgical intervention and chemotherapy and followed more than two years. Conclusion: LCH of the mandible is a rare lesion of the langerhans cells which could be treated with early accurate diagnosis. Therefore, to reach the best response to treatment, early diagnosis based on recognition of clinical and radiographic features of the lesion is very important.