كاركرد لايه ايدئولوژيك در برجسته سازي سبكي غزل اجتماعي معاصر

هر اثر ادبي بسته به نوع گفتمان خود، بيان‌گر جهان‌بيني، عقايد، باورها و انگاره‌هاي ذهني پديدآورنده خويش است. يكي از روش‌هاي دست‌يابي به ايدئولوژي‌ حاكم بر ذهن و زبان پديدآورندگان آثار، بررسي متون بر اساس الگوهاي مطرح شده در ديدگاه‌هاي انتقادي است. سبك‌شناسي ايدئولوژي به عنوان روشي كارآمد در پژوهش‌هاي سبك‌شناختي، پژوهشگر را در واكاوي ايدئولوژي آفريننده متن ياري مي‌رساند. هدف مقاله حاضر كه به شيوه توصيفي تحليلي و روش استقرايي، با استناد به منابع كتابخانه‌اي فراهم آمده، بررسي مباني ايدئولوژيك شاعران غزل اجتماعي معاصر با تكيه بر اصول سبك شناسي لايه‌اي است كه در سه لايه واژگاني، نحوي و بلاغي صورت مي‌گيرد. نگارندگان در اين پژوهش، علاوه بر شناسايي باورهاي مركزي شاعران غزل اجتماعي معاصر، كه منجر به تمايز آن از غزل اجتماعي گذشتگان مي‌شود، در پي پاسخگويي به اين پرسش‌اند كه نمود ايدئولوژي  در كدام يك از لايه‌هاي مذكور صريح‌تر است؟ نتايج، حاكي از آن است كه بيشترين بازتاب ايدئولوژي به ترتيب مربوط به لايه‌هاي واژگاني و بلاغي است و لايه نحوي غزل اجتماعي معاصر در بازتاب ايدئولوژي‌ها، به نسبت، صراحت كمتري دارد.