تغييرات فلور و تنوع گونه اي جوامع علف هاي هرز مزارع گندم (Triticum aestivum) استان گلستان پس از يك دهه

به منظور شناسايي فلور و بررسي تنوع گونه اي، كاركردي و ساختار جوامع علف هاي هرز و همچنين بررسي تغيير فلور مزارع گندم استان گلستان طي يك دهه، جمعيت علف هاي هرز در شهرستان هاي مختلف استان طي سال زراعي 94-1393 مورد مطالعه قرار گرفت و نتايج با بررسي‌هاي انجام شده طي دهه گذشته مقايسه گرديد. نمونه برداري ها به صورت تصادفي، و در ادامه به روش سيستماتيك و طبق الگوي W انجام شد. در اين مطالعه 51 گونه علف هرز متعلق به 20 خانواده ي گياهي شناسايي گرديد. بيشترين تعداد گونه به ترتيب در خانواده هاي Poaceae (14 گونه)، Fabaceae (7 گونه) و Asteraceae (6 گونه) مشاهده شد. نتايج نشان داد كه 78.43 درصد علف هاي هرز يك ساله، 19.60 درصد چندساله و 1.96 درصد نيز دو ساله بودند. يولاف وحشي مهمترين علف هرز از باريك برگان و خردل وحشي مهمترين علف هرز از پهن برگان بود. مقايسه نتايج با گذشته نشان داد كه تراكم علف‌هاي هرز يولاف وحشي، خردل وحشي، علف خوني، چچم، علف هفت بند، شاهتره و سيزاب ايراني با گذشت زمان افزايش يافته در حاليكه تراكم علف‌هاي هرز پيچك بند و يونجه وحشي به مرور زمان كاهش يافته است. بيشترين تعداد گونه در خان ببين (26 گونه) و كمترين در كردكوي (8 گونه) مشاهده گرديد. بيشترين شاخص تنوع شانون در گنبد (2.48) و خان ببين (2.44) و كمترين آن در كردكوي (1.18) مشاهده شد. بيشترين شاخص تنوع سيمپسون متعلق به كلاله (0.43) و مينودشت (0.40) و كمترين آن متعلق به گنبد (0.11) و خان ببين (0.11) بود. از نظر درصد يكنواختي و درصد فراواني علف هاي هرز، شهرستان هاي مختلف در 7 خوشه ي جداگانه قرار گرفتند.