مروري برهيبريدهاي پلي يورتان هاي پايه آبي/آكريلات

امروزه پلي يورتان هاي پايه آب (WPU) از لحاظ علمي،صنعتي و تجاري، بسيار كاربردي و رو به توسعه هستند.اين گروه از پلي يورتان ها نسبت به نوع خالص،خاصيت جذب رطوبت (آب) بهتر،خواص شيميايي و مكانيكي مطلوب تر،گرانروي كم در وزن مولكولي زياد،انعطاف پذيري بهتر و چسبندگي فوق العاده به سطوح از جمله الياف پليمري را دارند. همچنين به علت استفاده كم از حلال يا حتي عاري بودن از حلال هاي آلي،قابل توجه هستند.پلي يورتان هاي پايه آب به علت داشتن معايبي مانند مقاومت كم در محيط هاي مرطوب،براقيت كم،طولاني بودن زمان تهيه فيلم و پايين بودن سختي در كاربردهاي خاص،به طور خالص قابل استفاده نيستند؛ بنابراين براي اصلاح اين نواقص از روش هايي از جمله هيبريد كردن پلي يورتان آب پايه با گروه هاي آكريلاتي استفاده مي شود.هيبريد پلي يورتان هاي پايه آبي/آكريلات (WPUA) در واقع پيوند قوي بين دو جزء پلي يورتان پايه آبي و آكريلات است. براي سنتز آن ها از پليمرشدن امولسيوني و نيمه امولسيوني استفاده شده است.كاربرد مختلف اين هيبريدها در زمينه هاي مختلف و بيشتر در پوشش (coating) قابل توجه است.اين مقاله،مروري بر سنتز و خواص هيبريدهاي پلي يورتان هاي پايه آبي/آكريلات است.