پيش بيني فشار تماسي و مقاومت به نفوذ خاك با اندازه‌گيري مساحت تماسي لاستيك و هدايت الكتريكي ظاهري خاك

امروزه يكي از مسائل اصلي در مطالعۀ ماشين‌هاي كشاورزي، رابطۀ لاستيك و خاك و تأثيرات ناشي از آن است. در اين مقاله، از يك سامانۀ آزمونگر تك چرخ براي اجراي آزمايش‌ها در شرايط كنترل شدۀ انبارۀ خاك استفاده شد. آزمون‌هاي مورد نظر با استفاده از يك لاستيك 28-12.4 و در سه سطح بار عمودي (6، 9 و 12 كيلو نيوتن)، سه سطح فشار باد (80، 120 و 160 كيلو پاسكال) و سه سطح رطوبتي (11.20، 14.86، 18.68 درصد) براي بررسي متغيرهاي مورد نظر روي پارامترهاي مساحت تماسي، فشار تماسي، فشردگي و هدايت الكتريكي ظاهري خاك اجرا شد. فشار تماسي متوسط با پارامترهاي بار عمودي، فشار باد و رطوبت داراي رابطۀ مستقيم است. مدل رگرسيوني براي پيش‌بيني فشار تماسي با ضريب تبيين مناسب به‌دست آمد (0.946=R^2). هدايت الكتريكي ظاهري با ضريب تبيين مناسبي نسبت به سه متغير بار عمودي، فشار باد لاستيك و رطوبت خاك پيش‌بيني شد (0.850=R^2). ضريب تبيين مدل‌هاي ارائه شده براي پيش‌بيني مقاومت به نفوذ خاك (شاخص مخروط) با استفاده از هدايت الكتريكي ظاهري، با افزايش رطوبت كاهش پيدا كرد. عامل كنترل كنندۀ تغييرات هدايت الكتريكي ظاهري خاك در سطوح رطوبتي پايين و در سطوح رطوبتي بالاتر به ترتيب بار عمودي و فشار باد لاستيك شناخته شد.همچنين با افزايش رطوبت، درصد خطاي استفاده از پارامتر تغييرات هدايت الكتريكي ظاهري براي تخمين مقاومت به نفوذ بيشتر مي‌شود.