ارزيابي مزرعه‌اي يك دستگاه باركن هندوانه

سطح زير كشت هندوانه در ايران معادل 1.2 درصد از سطح زير كشت كل محصولات زراعي و 42.3 درصد از سطح كشت محصولات جاليزي است. با اين همه، درجۀ مكانيزاسيون در توليد هندوانه در ايران ناچيز است. برداشت هندوانه به ويژه مرحلۀ بارگيري آن، به‌دليل غيرمكانيزه بودن بسيار پرهزينه و زمان‌بر است. بر اساس پرسشنامه‌هايي كه كشاورزان صيفي‌كار استان فارس پر كرده اند، 70 درصد نيروي انساني در مرحلۀ برداشت براي بارگيري محصول به كار گرفته مي‌شود. در اين مطالعه، به معرفي و ارزيابي دستگاه كمك برداشت هندوانه براي بالا بردن راندمان برداشت پرداخته شده است. آزمايش هاي مزرعه‌اي با شيوه‌هاي مختلف كار با دستگاه در حالت هاي زير اجرا و ظرفيت عملي مزرعه‌اي و درصد شكستگي ارزيابي شد، الف: چيدن هندوانه و بارگيري آن به صورت همزمان و ب: بارگيري محصولِ از قبل چيده شده، سرعت‌هاي مختلف تسمه (0.25، 0.4 و 0.55 متر بر ثانيه) و تعداد متفاوت كارگر شامل يك نفر براي بارگيري و يك نفر براي تخليه، سه نفر بارگيري و 2 نفر تخليه، 4 نفر بارگيري و 3 نفر تخليه. نتايج تحقيق نشان مي دهد بيشترين ظرفيت بارگيري در روش بارگيري محصول از قبل چيده شده، با 7 كارگر براي بارگيري و سرعت تسمه 0.55 متر بر ثانيه به ميزان 13.2 تن در ساعت است با بيشترين ميزان شكستگي 38 (درصد). كمترين ظرفيت عملي مزرعه‌اي نيز در روش چيدن و بارگيري همزمان هندوانه با 3 كارگر و سرعت تسمه 0.25 متر بر ثانيه به ميزان 6.15 تن در ساعت به دست آمده است. در روش برداشت چيدن و بارگيري همزمان هندوانه با تيمارهاي 5 كارگر و سرعت تسمه 0.25 متر بر ثانيه‌، 7 كارگر و سرعت تسمه 0.25 متر بر ثانيه و 7 كارگر و سرعت تسمه 0.4 متر بر ثانيه شكستگي محصول در زمان بارگيري مشاهده نشد. روش چيدن و بارگيري همزمان هندوانه با تركيب سطوح 7 كارگر و سرعت تسمه 0.4 متر بر ثانيه مناسب‌ترين عملكرد دستگاه از نظر بيشترين ظرفيت عملي مزرعه‌اي و كمترين درصد شكستگي را در پي داشت. در اين روش نيروي انساني مورد نياز براي چيدن و بارگيري يك تن هندوانه از 1.14 ساعت كارگر در روش سنتي به 0.61 ساعت كارگر كاهش يافته است.