ارزيابي ويژگي‌هاي كمي و كيفي دو روش برداشت نيشكر (با هدف توليد انرژي و توليد شكر)

نيشكر يك گياه مهم در جهان مي‌باشد كه با هدف توليد شكر و توليد انرژي كشت مي‌شود، به همين دليل ارزيابي دو روش برداشت يكي با هدف توليد شكر و ديگري با هدف توليد انرژي ضرورت پيدا مي‌كند. در اين تحقيق دو سيستم برداشت نيشكر و مورد بررسي قرار گرفته است. پارامترهاي كمي شامل مصرف سوخت بر حسب ليتر بر هكتار، توان مصرف شده ماشين برداشت نيشكر بر حسب كيلووات، بازده گشتاور موتور برحسب (%)، روغن هيدروليك مصرف شده در تيغه برش، چاپر، بالابر بر حسب مگاژول بر مگاگرم، سرعت پيشروي كيلومتر بر ساعت، ظرفيت مزرعه‌اي برحسب هكتار بر ساعت، عملكرد مزرعه‌اي مگاگرم بر هكتار و دبي خروجي ني بر حسب مگاگرم بر ساعت و پارامترهاي كيفي شامل خصوصيات گياه بود كه شامل ميانگين قطر متوسط ساقه برحسب ميلي‌متر، ارتفاع ساقه بر حسب متر، تعداد ساقه بر متر، درصد ساقه‌هاي بريده شده سالم و تا حدي آسيب‌ديده و به‌شدت آسيب‌ديده، ارتفاع متوسط كاه و كلش بر حسب ميلي‌متر، متوسط جرم مخصوص ظاهري كيلوگرم بر مترمكعب، ميانگين درصد رطوبت، ميانگين عملكرد ماده خشك (بيوماس) بر حسب مگاگرم بر هكتار اندازه‌گيري شد. تحليل داده با استفاده از روش مديريتي مجموع ساده وزني شده انجام شد. نتايج نشان داد كه ميزان برداشت در روش برداشت با هدف توليد شكر از لحاظ پارامترهاي كمي ماشين برداشت نيشكر در شرايط مطلوبي نسبت به روش برداشت با هدف توليد انرژي قرار دارد ولي از نظر خصوصيات كيفي گياه سيستم برداشت با هدف توليد انرژي وضعيت بهتري دارد چون داراي ضريب تركيبي بالايي است.