بررسي و تعيين آسيب حمل‌ونقل جاده‌اي بر كوفتگي گوجه‌فرنگي

ارتعاشات ميوه‌ها در هنگام حمل‌ونقل از دلايل اصلي صدمات وارده به محصولات كشاورزي و افت كيفيت آن‌ها مي‌باشد. در اين تحقيق، اثر شرايط مختلف حمل‌ونقل كه شامل دو نوع ماشين با سيستم تعليق متفاوت (كاميون بادي و فنري)، سه سطح ارتفاع جعبه درون كاميون (كف، وسط و بالا)، دو موقعيت قرارگيري جعبه (اكسل جلو و عقب)، دو محل قرارگيري ميوه درون جعبه (رديف بالا و پايين) و دو نوع جاده آسفالت بزرگ‌راه و آسفالت درجه دوم مي‌باشند بر ميزان انرژي جذب شده ميوه گوجه‌فرنگي به‌عنوان شاخص مقاومت به كوفتگي توسط آزمون پاندول مورد ارزيابي قرار گرفتند. ميزان انرژي جذب شده نمونه‌هاي شاهد (ارتعاش نديده) به روش چندگانه در ارتفاع ثابت در حد تسليم ديناميكي اندازه‌گيري شد، سپس نمونه‌هاي حمل‌ونقل شده در همين سطح انرژي تحت آزمون قرار گرفتند. مقاومت به كوفتگي در ميوه بر مبناي اختلاف بين انرژي جذب شده نمونه‌هاي حمل‌ونقل شده با نمونه شاهد برحسب درصد در نظر گرفته شد. نتايج تجزيه واريانس، معني‌داري اثرات مستقل و برخي عوامل متقابل را در سطوح احتمال 1 و 5 درصد در دو نوع جاده آسفالت نشان داد، بين كاهش ارتفاع قرارگيري ميوه نسبت به كف وسيله نقليه و افزايش مقاومت به كوفتگي رابطه معني‌داري وجود دارد، به‌طوري‌كه كمترين مقاومت به كوفتگي در موقعيت عقب، بالاترين ارتفاع از كف كاميونت فنري روي آسفالت درجه‌دوم در رديف‌هاي ميوه پايين و بالاي جعبه كه به‌ترتيب 488/59 و 491/11 درصد افزايش انرژي جذب شده نسبت به شاهد و بيشترين مقاومت به كوفتگي در جعبه‌هاي واقع روي اكسل جلو سيستم تعليق بادي در آسفالت بزرگ‌راه (176/76 درصد افزايش انرژي جذب شده نسبت به شاهد) مشاهده شد. همچنين مقايسه ميانگين كاميون، ارتفاع قرارگيري و محل قرارگيري ميوه درون جعبه در آسفالت درجه‌دوم حاكي از آن بود كه مقاومت به كوفتگي ميوه‌هاي رديف‌هاي بالا و پايين جعبه‌هاي مستقر در كاميونت فنري در همه سطوح ارتفاع كاهش معني‌داري نسبت به وضعيت متناظر آن در كاميون بادي دارد، نتايج كلي نشان داد بين كاهش مقاومت به كوفتگي و افزايش ارتعاشات سيستم تعليق (پاسخ به ناهمواري‌هاي جاده) اختلاف معني‌داري حاكم است. به‌طور كلي اكسل عقب هر دو وسيله نقليه و بالاترين ارتفاع جعبه روي آن نامناسب‌ترين مكان براي حمل‌ونقل‌هاي طولاني مدت ميوه‌ها به حساب مي‌آيد.