تأثير زمان پاشش بر آناليز انرژي و اكسرژي يك موتور ديزل با سوخت بيوديزل

در سال‌هاي اخير، روش تجزيه و تحليل اكسرژي به‌طور گسترده در طراحي، شبيه‌سازي و ارزيابي عملكرد انواع مختلف موتورها براي شناسايي تلفات و محاسبه بازده استفاده شده است. ازطرفي، بيوديزل خود را به‌عنوان يك سوخت جايگزين مناسب در موتور ديزل معرفي كرده است. در اين مطالعه با توجه به قوانين اول و دوم ترموديناميك به بررسي كيفيت و كميت انرژي در موتور ديزل OM314 با مخلوط سوخت هاي ديزل و بيوديزل B20 در زمان‌هاي پاشش 10، 15 و 20 درجه قبل از نقطه‌ي مرگ بالا پرداخته شده است. با جلو انداختن زمان پاشش، افزايش دماي بيشيينه‌ سيلندر و با عقب انداختن زمان پاشش كاهش در فشار بيشيينه‌ درون سيلندر مشاهده گرديد. با جلو انداختن زمان پاشش پارامترهاي كاردهي تلف شده به‌واسطه‌ انتقال گرما، كاردهي انديكاتوري، بازده‌ي انرژي و اكسرژي افزايش و با عقب انداختن زمان پاشش بازده انرژي و اكسرژي كاهش يافت. همچنين تأثير سرعت‌هاي مختلف موتور بر پارامترهاي قابليت كاردهي يا اكسرژي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان دادكه پارامترهاي قابليت كاردهي در سوخت ديزل به‌خاطر اكسرژي شيميايي بالاتر سوخت ديزل تا حدودي از سوخت B20بيشتر مي‌باشند. با افزايش سرعت موتور در زمان پاشش 15 درجه قبل از نقطه‌ي مرگ بالا قابليت كاردهي كل افزايش و كاردهي تلف شده به‌واسطه‌ي انتقال گرما در 1600 دور بر دقيقه كاهش و در 2000 دور بر دقيقه افزايش يافت.