ارزيابي مدل هاي رياضي انتقال حرارت و رگرسيون چندگانه در پيش بيني متغيرهاي داخلي گلخانه نيمه خورشيدي

در كشاورزي مدرن نقش گلخانه به‌عنوان ابزاري براي افزايش ميزان كميت و كيفيت محصول كشت شده، بسيار حائز اهميت است. شرايط داخلي گلخانه معمولاً بسيار پيچيده و تابع برخي عوامل داخلي و بيروني است كه معمولاً تخمين آن ها به درستي امكان پذير نيست. هدف از اجراي اين تحقيق، تخمين دماي هواي داخلي (Ta) و دماي سقف (Tri) گلخانه اي نيمه خورشيدي با استفاده از مدل هاي نيمه تجربي انتقال حرارت و رگرسيون چندگانه است. گلخانه مورد نظر با توجه به انواع مرسوم منطقه و براساس دريافت بيش ترين ميزان انرژي خورشيدي در تمام فصول سال طراحي و ساخته شد. از برخي عوامل داخلي ازجمله دماي هوا، سقف، خاك و برخي عوامل بيروني ازجمله دماي هواي محيط، سرعت باد و شدت تابش خورشيد روي سقف گلخانه، به عنوان ورودي هاي مدل رگرسيوني استفاده شد. نتايج نشان داد كه كارايي مدل رگرسيوني در تخمين پارامترهاي موردنظر بيش تر از مدل حرارتي است. ريشه ميانگين مربعات خطا براي مدل حرارتي در تخمين پارامترهاي (Ta) و (Tri) به ترتيب معادل 55/1 و54/6 برابر بيش تر از مقادير اين شاخص براي مدل رگرسيوني بود. همچنين مقدار شاخص ويلموت (W) و فاكتور كارايي مدل (EF) براي مدل حرارتي در تخمين پارامترهاي فوق به ترتيب معادل 013/0 و 220/0، 003/0 و 041/0 كم تر از مقادير مشابه مدل رگرسيوني بود كه نشان از عدم تطبيق مناسب داده هاي پيش بيني شده با مقادير واقعي توسط مدل حرارتي است. پيشنهاد مي شود از ساير روش ها ازجمله شبكه هاي عصبي مصنوعي و الگوريتم ژنتيك در تخمين متغيرهاي داخلي گلخانه استفاده شود و نتايج به دست آمده با مقادير مشابه دو مدل فوق، مقايسه گردد.