بررسي تحليلي و عملي مقاومت كششي تيغه‌هاي چيزل با پوشش پلاستيكي

در اين پژوهش، اثر پوشش‌دهي سطحي تيغه‌هاي باريك (مانند چيزل و شيار زن) بر مقاومت كششي به‌صورت تحليلي و عملي مورد بررسي قرارگرفته است. اين پوشش‌دهي توسط نوعي پلاستيك نچسب و كم اصطكاك در برابر خاك به نام پلي‌اتيلن فوق سنگين صورت گرفت. لايه‌اي از اين پلاستيك بر روي سطح تيغه‌هاي چيزل پوشش داده شد. براي مقايسه، تيغه‌هايي با همان ابعاد و شكل از جنس فولاد ساخته شدند. مقاومت كششي تيغه‌هاي پوشش داده شده با پلاستيك و تيغه‌هاي فلزي كه به‌طور جداگانه روي يك ميل‌افزار چيزل 4 خيشه نصب شده بودند در مزرعه تعيين گرديد. در قسمت تحليلي پژوهش از مدل مك‌كيز‌علي براي پيش‌بيني اثر اصلاح سطح بر مقاومت كششي استفاده شد. درنهايت، نتايج به‌دست‌آمده از آزمون مزرعه‌اي با نتايج تخمين مقاومت كششي توسط مدل تحليلي باهم مقايسه گرديد. نتايج نشان داد كه مطابق آزمون مقاومت كششي در مزرعه تيغه‌هاي پوشش داده‌شده با پلي‌اتيلن توانستند تا ۲۷% مقدار مقاومت كششي را بهبود بخشند. مدل مك‌كيز علي مقاومت كششي هر‌كدام از تيغه‌ها را با دقت ۹۰% پيش‌بيني نمود. همچنين طبق اين مدل‌ مقدار بهبود مقاومت كششي تيغه‌هاي پوشش داده‌شده با پلي‌اتيلن ۱۳% تخمين زده شد. هرچند مدل مك‌كيزعلي توانست مقاومت كششي را با دقت مطلوبي پيش‌بيني كند اما مقدار كاهش در مقاومت كششي هنگام استفاده از تيغه پوشش داده‌شده با پلاستيك به‌طور معني‌داري بيشتر از مقدار اندازه‌گيري شده بود.