رابطه دين و سياست از ديدگاه شيعه اماميه با تاكيد بر دكترين مهدويت و از منظر قرآن و روايات

تبيين رابطه دين و سياست در دكترين مهدويت شيعه اماميه، يكي از مهمترين دغدغه هاي انديشمندان مسلمان است كه مي تواند در عصر غيبت راهنماي دولتهاي اسلامي در تصميمات و سياستگذاريها باشد. اين پژوهش درصدد است تا با روش توصيفي تحليلي به سوالات ذيل پاسخ دهد: 1 رابطه دين و سياست در انديشه مهدويت براساس آموزه هاي دين اسلام در قرآن و روايات چگونه تبيين مي‌شود؟ 2 نگرش شيعه اماميه در اين مساله، چه تمايزي با رابطه دين و سياست در دنياي مدرن و متجدد دارد؟ دين در دكترين مهدويت شيعي متاثر از نصوص ديني، براي هدايت انسان در دنيا و آخرت آمده است و به زندگي اجتماعي و سياسي انسان جهت مي دهد. بنابراين رابطه دين و سياست يك رابطه ماهوي و منطقي است و دين بر حيات سياسي انسان اشراف داشته، همه ابعاد رفتاري از جمله رفتارهاي سياسي را به سوي اهداف معنوي و قرب الهي پيش مي‌برد. نوآوري اين مقاله در آن است كه مي‌تواند، علاوه بر تبيين رابطه دين و دولت در انديشه مهدويت، براي جهت دهي رفتار جوامع اسلامي در دوره غيبت راهگشا باشد.