عنوان مقاله :
ضرورت مرمّت در راستاي استمرار فرهنگ معماري و شهرسازي
پديد آورندگان :
محمدمرادي، اصغر دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي , مجابي، مهدي دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي , اميركبيريان، آتس سا دانشگاه علم و صنعت ايران - دانشكده معماري و شهرسازي
كليدواژه :
توانمندسازي , اعادة نظم , توسعة پايدار , معيشت جغرافيايي , وحدت جغرافيايي , مرمّت , حفاظت
چكيده فارسي :
تبادل و تعامل انسان با محيط، با استناد به شواهد باقي‌مانده از گذشته، همواره داراي يك ويژگي فرهنگي بوده كه در طول تاريخ سرزمين ايران، به‌ويژه در دوره اسلامي، با نظام فكري، فرهنگي، و فطري ساكنين سنخيت قابل قبولي داشته است. از شواهد امر چنين استنباط مي‌شود كه مقوله حفاظت و مرمّت در تاريخ گذشته ايران يك تفكر و گرايش عمومي بوده و منحصر به محيط‌ها و حوزه‌هاي خاصي هم نبوده است. اين تفكر و تعقل در نظام آموزش معماري و شهرسازي مي‌تواند جايگاه ويژه و تأثيرگذارتر از آنچه هست داشته باشد.
روش تحقيق در اين مقاله محصول سي و پنج سال تحقيق و پژوهش نظري و عملي در باب شواهد باقي‌مانده از گذشته در معماري و شهرسازي كشور است كه در اين مختصر عرضه مي‌گردد. اشاراتي به سير تحول اين پديده مي‌تواند رهنمون مناسبي براي يافتن روش‌هاي اجرايي براي آينده باشد. تجربه تاريخي قابل پيگيري در نظام توسعه و در راستاي نيل به نگرش‌هاي مناسب براي آن، در خصوص شواهد و آثار گذشته، يكي از اهدافي است كه در اين مقاله بررسي مي‌شود.
