بازخواني مفهوم قرآني «بأس در آهن» براساس يافته‌هاي فيزيك هسته‌اي

قرآن كريم معجزه‌اي الهي است كه با پيشرفت دانش، جنبه‌هايي از شگفتي‌هاي علمي آن پديدار مي‌شود. امروزه اهميت آهن در حوزه‌هاي گوناگون از جمله: پزشكي، نجوم، فيزيك و زمين‌شناسي به اثبات رسيده است. به عنوان مثال، آهن در بدن انسان كاربردي حياتي دارد و هم‌چنين وجود آن در لايه‌هاي دروني زمين باعث ايجاد يك ميدان مغناطيسي مي‌شود كه از اتمسفر زمين در برابر پرتوهاي كيهاني محافظت مي‌كند. علاوه بر اين، اهميت آن در نجوم و منحصرا در ساز و كار سوختن ستارگان غير قابل انكار است. آيه 25 سوره حديد ضمن اشاره به منافع عنصر آهن از شدت و سختي آن سخن مي‌گويد. اين پژوهش در صدد آن است تا با استناد به آيه 25 سوره حديد، منافع آهن و مباحث مربوط به نزول آن از آسمان را مورد بررسي قرار دهد. علاوه بر اين، با توصيف ساختار هسته به موضوع مي‌پردازد كه شدت و سختي آهن منحصر در توليد اجسام نيست. در فيزيك هسته‌اي، آهن ـ56 تحت عنوان پايدارترين هسته شناخته مي‌شود و اين يعني در مقايسه با ساير هسته‌ها، براي شكافتن اجزاي هسته‌ آهن ـ56 به بيشترين انرژي نياز است. براي همين خاصيت آهن، زماني كه سوخت ستاره پس از طي فرآيند‌هاي گوناگون به آهن‌ـ56 برسد، ستاره خاموش مي‌شود، زيرا انرژي لازم براي شكافتن اين هسته و تبديل به هسته پايدارتر را ندارد. به همين سبب، اشاره قرآن كريم به سختي و شدت آهن در كنار منافع آن را شايد بتوان يك جنبه از شگفتي علمي قرآن كريم دانست.