تحليل اعجاز نجومي قرآن از ديدگاه آيت‌الله فاضل لنكراني

اعجاز نجومي قرآن از جمله ابعاد اعجاز قرآن و زيرمجموعه اعجاز علمي قرآن قرار مي‌گيرد. اعجاز نجومي قرآن مجموعه‌اي از آيات قرآن كريم هستند كه اسرار و حقايق مربوط به دانش نجوم را كه در زمان نزول قرآن و حتي تا قرن‌ها بعد، براي مردم ناشناخته بود را بيان مي‌كنند و دانش تجربي است كه با بهره‌گيري از ابزار و آزمون ‌و خطا، به حقانيت آن پي برده است. برخي از آيات قرآن كريم كه به موضوعاتي هم‌چون آغاز آفرينش، فيزيك و مكانيك اجرام آسماني و پايان جهان اشاره دارد، در اين مجموعه مي‌گنجند. مرحوم آيت الله فاضل لنكراني ازجمله انديشمنداني بودند كه در بخشي از كتاب وزين مدخل التفسير به طرح ابعاد اعجاز قرآن و ازجمله اعجاز نجومي پرداخته‌اند. ايشان پس از بيان شرايط و ضوابط اعجاز علمي، با بهره‌گيري از روش تفسير علمي به تفسير مصاديق اعجاز نجومي قرآن پرداخته و مواردي هم‌چون: حركت و شكل زمين، تعدد جهان‌ها و حركت و پايان عمر خورشيد را بر رسيده‌اند. ايشان معتقدند قرآن كريم با تعبير «مَهْداً» و واژه «ذَلُولا» به حركت زمين اشاره مي‌كند و با تعبير «يكور» از پيچيده شده شب و روز بر هم‌ديگر سخن مي‌گويد. وجود آسمان‌هاي متعدد كه در قرآن و نيز حركات و پايان يافتن عمر خورشيد از ديگر مصاديقي است كه مرحوم آيت الله فاضل به عنوان مصاديق اعجاز نجومي قرآن بر مي‌شمارند.