پژوهشي در تحليل مصداقي «إل ياسين» در آيۀ 130 سورۀ صافات

عبارت «ال‌ياسين» بخشي از يك آيه قرآني است كه فقط يك بار و در آيه 130 سوره مباركه صافات به كار رفته‌است. مجال تفسير اين آيه با توجه به شرايط ويژه آن، معركه ارائه و تقابل آراي متفاوت تفسيري است. گروهي از مفسران شيعه بر اساس روايات تفسيري ذيل آيه و اينكه يكي از اسامي پيامبر(ص) «يس» است و احتمالاً براي اثبات فضيلتي براي اهل بيت(ع)، قرائت صحيح آيه را «سلام علي آل‌ياسين» و مراد از اين عبارت را اهل بيت پيامبر(ع) دانسته‌اند كه طبيعتاً با اين فرض، سلام و درود موجود در آيه، مختصّ ايشان خواهد بود. اما گروهي ديگر از مفسران شيعه و اكثر مفسران اهل سنت با توجه به قرينه‌هايي مانند قرائت مشهور، شكل ساختاري كلمه و سياق و سباق، اين واژه را شكل ديگري از واژه الياس و مراد اصلي از آن را خود حضرت الياس دانسته‌اند. از آنجا كه مهم‌ترين دليل طرفداران صحّت قرائت به آل‌ياسين كه مراد از آن اهل بيت(ع) است، روايات تفسيري ذيل آيه مي‌باشد كه به صورت جامع بررسي و نقد نشده‌اند، در پژوهش پيش رو براي تبيين و دستيابي به مفهوم و مصداق اصلي عبارت «ال‌ياسين»، با بهره‌گيري از برخي شواهد قرآني، لغوي و ديدگاه‌هاي تفسيري، به بررسي و نقد روايات تفسيري ذيل آيه و برخي ديدگاه تفسيري برخي موافقان پرداخته مي‌شود و در نهايت، به ضعف و غير قابل استناد بودن روايات تفسيري و صحّت قرائت آيه به صورت ال‌ياسين كه مراد از آن خود حضرت الياس است، دست خواهيم يافت. در اينكه مفهوم آيه، سلام بر حضرت الياس باشد، هيچ نفي فضيلتي از اهل بيت(ع) نشده‌است و «آل‌يس» بودن اهل بيت (به معني اهل بيت پيامبر بودن و جايگاه والاي ايشان در نزد خداوند) با استناد به برخي ديگر از آيات قرآني و شواهد روايي به‌راحتي اثبات مي‌شود.