عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي ديدگاه مفسران فريقين درباره فراز«صَدَّقَ بِهِ» (زمر/33)
پديد آورندگان :
دژآباد ، حامد دانشگاه تهران، پرديس فارابي , خداپرست ، اعظم دانشگاه تهران، پرديس فارابي
كليدواژه :
صديق , ابوبكر , شيعه , امام علي(ع) , افضليت
چكيده فارسي :
يكي از آياتي كه اهل سنت درباره فضايل ابوبكر مطرح نمودهاند، آيه (وَالَّذِي جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ) (الزمر/33) ميباشد. ايشان با استناد به روايات وتحليلهايي كه از اين آيه نمودهاند، فراز «صَدَّقَ بِهِ» را به «ابوبكر» نسبت دادهاند. مهمترين دليل روايي آنان، روايتي منسوب به امام علي(ع) است كه بر اساس آن، مصداق اين فراز از آيه، ابوبكر ميباشد. از سوي ديگر، با مطرح نمودن سبقت ابوبكر بر ديگران در تصديق پيامبر اكرم(ص)، شهرت ابوبكر به اين آيه و تعميم لفظ آيه براي اثبات همين ادعا تلاش نمودهاند. در اين نوشتار، مستندات و دلايل مفسران فريقين در يك بررسي تطبيقي ارزيابي خواهد شد و با توجه به دلايل متعدد درونمتني و برونمتني، به اين نتيجه خواهد رسيد كه روشنترين مصداق اين آيه، «حضرت علي(ع)» است و روايت منسوب به آن حضرت(ع) و ديگر دلايل اهل سنت بر مبناي منابع مورد اعتماد خودشان پذيرفتني نيست.