رويكردي فقه‌الحديثي بر زيارت جامعه كبيره با تأكيد بر تبيين جايگاه اهل بيت(ع)

«زيارت جامعه كبيره» چكيده‌اي از مهم‌ترين متون در راستاي امام‌شناسي مي‌باشد كه امام هادي(ع) به رهپويان امامت و سالكان طريق ولايت آموخته‌است. اين زيارت، مضامين عالي و معارف بلند ديني در راستاي معرفت به وجود ائمه هدي(ع) مي‌باشد كه مقام‌ها و فضائلي والا براي ايشان بيان فرموده‌است. ائمه(ع) قابليت‌ها و كمالاتي دارند كه خداوند به آن‌ها عنايت فرموده‌است، به‌گونه‌اي كه اين قابليت‌ها آن بزرگواران را واسطه فيض الهي و دوام و بقاء آفرينش قرار داده‌است. جستار پيش رو با رويكردي فقه‌الحديثي به بررسي محتواي زيارت جامعه كبيره پرداخته‌است و در اين ميان، دو جنبه اين زيارت تحليل و بررسي شده‌است. اول اينكه معارف اين زيارت به لحاظ فقه‌الحديثي در معناي نقد متن روايات، نه تنها معارض با قرآن و سنت قطعي نمي‌باشد، بلكه اين دو منبع مهم دين آن را تأييد مي‌نمايند، از جنبه ديگر فقه‌الحديثي در معناي فهم مراد احاديث معصومين(ع) با نگرشي قرآني و روايي به بررسي محتواي زيارت جامعه كبيره مي‌پردازد و در اين باب، جايگاه اهل بيت(ع) را در ابعاد مختلف تبيين مي‌نمايد. نتيجه آنكه بررسي جايگاه ائمه(ع) با رويكرد قرآني ـ روايي استحقاق امامان(ع) به عنوان جانشينان برحق پيامبر اكرم(ص) را اثبات مي‌كند.