تفسير تطبيقي آيه 21 سوره روم و رويكردهاي آن

از آنجا كه خداوند متعال قرآن را به عنوان چراغ راه بندگانش نازل فرموده تا ايشان با تمسّك به اين گوهر عظيم راه سعادت و كمال خود را طي كنند، شايسته است تا هرچه بيشتر و بهتر در راه رسيدن به اين هدف، از ژرفاي آيات اين كتاب الهي پرده برداشته شود. يكي از مسائلي كه در اين كتاب نوراني به آن پرداخته شده، بحث سنت‌هاي الهي است. يكي از سنت‌هاي مطرح در قرآن، خلقت زوجي در عالم است. اين سنت تا آنجا اهميّت دارد كه خداوند از آن به عنوان نشانه خود در زمين ياد مي‌كند. اين نكته در آيه 21 سوره روم مطرح شده‌است. در باب تفسيرقرآن، كارهايي در قالب كتاب‌هاي تفسير، مقاله و پايان‌نامه‌هاي قرآني انجام گرفته‌است. اما آنچه در اين پژوهش به آن پرداخته شده، نگاه مسئله‌محور به آيه با توجه به نظرات بيشتر مفسران شيعه و اهل سنت است كه تاكنون به اين جامعيت كاري صورت نگرفته‌است. روش اين مقاله، نقلي‌ـ تحليلي است. چون زوجيت، قانوني فراگير در ميان همه مخلوقات و جانداران، به‌ويژه انسان است، ما قائل به تعميم اين سنت به همه افراد جامعه شده‌ايم؛ يعني زوجيت فكري، روحي، جسمي و سبب بودن آن براي ايجاد سكن، مودّت و رحمت.