ارزيابي اثرات زيست محيطي اجراي شبكه آبياري بر محيط سه گانه

Environmental Impact Assessment of Irrigation Network Implementation on Triple Environments

ارزيابي اثرات زيست محيطي (EIA) مي تواند به منظور شناسايي نوع، اهميت و شدت تغييرات در محيط زيست در نتيجه فعاليت ها، به كار رود. در نهايت، اطلاعات حاصله از انجام يك EIA كارآمد، مي تواند در اختيار تصميم گيران و برنامه ريزان قرار گيرد. اين تحقيق، به بررسي EIA گزينه اجرا يا عدم اجراي طرح شبكه آبياري سد شهريار بر پارامترهاي سه محيط فيزيكي، زيستي و اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي براي دو دوره كوتاه مدت (معادل با مرحله احداث- 1395 تا 1399) و بلندمدت (معادل با مرحله بهره برداري-1399 تا 1429) مي پردازد. به منظور كمي نمودن نتايج طرح از روش ماتريس EIA لئوپولد استفاده مي شود. اثرات گزينه عدم اجراي طرح در محيط سه گانه نشان مي دهد كه عمده پارامترهاي فيزيكي كه جزء تاثيرات منفي قرار مي گيرند، عبارتند از: كيفيت و كميت آب سطحي، كيفيت آب زيرزميني، كيفيت منابع خاك و فرسايش. در ارتباط با پارامترهاي زيستي، پارامترهاي تراكم و تنوع پوشش گياهي و رويش گاه ها از عمده ترين پذيرنده پيامدهاي منفي زيستي شناخته شده اند. از پارامترهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مي توان به اشتغال، مهاجرت، درآمد، امكانات رفاهي به عنوان مهم ترين پارامترهايي كه تحت تاثيرات منفي قرار مي گيرند، اشاره نمود. نتايج نشان مي دهد كه اجراي طرح در كوتاه مدت داراي بيش ترين تاثير منفي بر محيط زيستي (با نمره 48-) و در بلندمدت، بيش ترين تاثير مثبت را بر محيط اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي (233+)، خواهد داشت. به طور كلي، گزينه عدم اجرا، داراي 356- امتياز منفي و گزينه اجرا، داراي 388+ امتياز مثبت است. بنابراين نتيجه نهايي ارزيابي طرح، اجراي طرح شبكه آبياري را توجيه مي كند.

The present study investigates the EIA on the implementation of Shahriyar Dam irrigation network design on the physical, biological, and social, economic and cultural components. In this research, the Leopold matrix method is used for EIA. This method can be cost effective in time, cost and volume due to quantitative design results. One of the important innovations of this research is in the type of the case study. In this study, the environmental impacts assessment of irrigation network of Shahriar dam is evaluated. This network is intended to compensate for part of agricultural land damage that is submerged in Shahriar dam reservoir. Obviously, the main purpose of the dam construction is to save about 700 million cubic meters of water for the Gilan and Foumanat irrigation network and somehow it plays an important role for the Sefidrud dam. In short, less than 10% of the dam reservoir volume is allocated to irrigation network water supply.