تأثير مكمل‌ياري كوآنزيم Q10 بر فازهاي ايزوكپنيك بافري و هايپوكپنيك پرتهويه‌اي در ورزشكاران استقامتي مرد جوان

Effects of CoQ10 Supplementation on The Isocapnic Buffering and Hypocapnic Hyperventilation in Young Male Endurance Athletes

زمينه و هدف: ايزوكپنيك بافري و هايپوكپنيك پرتهويه‌اي نقش مهمي در ارزيابي عملكرد ورزشي و سلامت قلب و عروق دارند. هدف از اين مطالعه تعيين تأثير مكمل­ياري كوآنزيم Q10 بر فازهاي ايزوكپنيك بافري(IB) و هايپوكپنيك پرتهويه ­اي (HHV) مردان جوان ورزشكار استقامتي بود. مواد و روش­ها: 14 مرد جوان ورزشكار انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي قرار گرفتند. بمدت 4 هفته، گروه تجربي كوآنزيم Q10 و گروه كنترل دارونما را به‌مقدار60 ميلي‌گرم در روز مصرف كردند. در سه نوبت از هر دو گروه آزمون بيشينه فزاينده (‍CXP) براي اندازه‌گيري آستانه‌تهويه (VT) و نقطه‌جيران‌تنفسي (RCP) در روزهاي 1، 14 و 28 گرفته شد. گازهاي تنفسي آزمودني‌ها توسط دستگاه گاز آناليز جمع‌آوري و بطور خودكار مقادير O2، CO2، معادل تهويه‌اي اكسيژن (EqO2) و معادل تهويه­ اي دي‌اكسيد‌كربن‌ (EqCO2) معادل با VT و RCP اندازه­ گيري و ثبت شد. براي مقايسه متغيرها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و t مستقل استفاده شد ( 0/05>P) يافته‌ها: در فاز ايزوكپنيك بافري اختلاف معني­داري بين مراحل زماني در گروه كوآنزيم (Q10 (F= 1.40, P=0.28 و گروه كنترل (0/74=P) وجود نداشت. در فاز هايپوكپنيك پرتهويه ­اي اختلاف معني­ داري بين مراحل زماني در گروه كوآنزيم (Q10 (F= 7.00, P=0.01 وجود داشت كه مربوط به مرحله زماني پس‌آزمون با پيش آزمون بوده است (02/=P)، در‌حالي‌‌كه در گروه كنترل اين اختلاف معني‌دار نبود. نتايج آزمون t مستقل اختلاف معني‌داري را بين مراحل مختلف زماني IB و HHV بين دو گروه نشان نداد. نتيجه‌گيري: هرچند بصورت تئوريك كوآنزيم Q10 مي‌تواند براي ظرفيت تمرين و كاهش استرس اكسيداتيو مفيد واقع شود، مطالعه حاضر نتوانست تأثير معني‌دار مكمل‌ياري كوآنزيم Q10 بمقدار 60 ميلي گرم در روز، بمدت 14 و 28 روز را بردامنه فازهاي ايزوكپنيك بافري و هايپوكپنيك پرتهويه ­اي مردان جوان ورزشكار نشان دهد.

Background&Purpose: Isocapnic buffering (IB) and hypocapnic hyperventilation (HHV) have important effect in the sport performance and cardiovascular health evaluation. The aim of this study was to examine the effects of CoQ10 supplementation on the isocapnic buffering (IB) and hypocapnic hyperventilation (HHV) in young male endurance athletes. Materials and Methods: 14 young male athletes were selected and randomly divided in to two equal, Control and CoQ10 groups. For 4 weeks, experimental group and Control group consumed CoQ10 and placebo 60 mg CoQ10 daily, respectively. In three sessions, two groups performed GXT to measure ventilation threshold (VT) and respiratory compensation point (RCP) on the 1, 14 and 28 days. Subject’s respiratory gases collected through the mask and automatically the amount of the consumed O2, CO2, EqO2 and EqCO2, equivalent to VT and RCP at intervals of 10 seconds were recorded. For within and between group mean difference comparison, Repeated measures Anova and independent t-test were used, respectively (P< 0.05). Results: A repeated measures ANOVA in CoQ10 group, determined that mean IB was not differed significantly between time points (F= 1.40, P=0.28). HHV range differed significantly between time points (F= 7.00, P=0.01). Post-test HHV increased significantly to pre-test (P =0.02). In Con, HHV differences wasn’t significant. There wasn’t between group significant mean difference at IB and HHV. Conclusion: Although in theory coenzyme Q10 may be useful for exercise capacity and decrease oxidative stress, 14 and 28 day supplementation with 60 mg/d Q10 failed to show any significant effects on the isocapnic buffering (IB) and hypocapnic hyperventilation (HHV) phases in young male athletes.