معناداري وقايع زندگي از ديدگاه قرآن و روان شناسي وحدت مدار: مبنايي براي طراحي تمرين هاي هنري مؤثر

درك و شناسايي معناداري وقايع زندگي، يكي از اساسي ترين موضوعات در كيفيت و تحول مثبت زندگي انسان است و همواره در سلامت رواني و رضايت مندي او از زندگي نقش مهمي داشته است. اين پژوهش بر آن است تا با بررسي معناداري وقايع زندگي در قرآن و روان شناسي وحدت مدار، به ساختاري مفهومي برسد تا بر اساس آن، تمرين ها و برنامه هاي هنري مؤثر براي استفاده در مداخلات روان شناختي طراحي شود؛ بنابراين، با بررسي مسئلۀ معناداري وقايع زندگي در قرآن و روان‌شناسي وحدت مدار، مفهوم نگرش وحداني در تجربه‌ها و رخدادهاي زندگي استنباط شد كه به‌منظور عيني سازي، ملموس‌كردن و انطباق بهتر با رويدادهاي زندگي، به‌ترتيب، سه شاخص شناخت و پذيرش وحدت مدار وقايع زندگي، پيوستگي كثرت‌هاي متضاد و معنابخشيدن به كثرت هاي زندگي از آن استخراج شد و هريك مبناي طراحي تمرين هايي هنري قرار گرفت تا با استفاده از هنر وحدت مدار، وقايع زندگي معنادار شوند و با از بين بردن بار منفي برخي وقايع، نقش مثبت آنها در رشد و تعادل زندگي جستجو شوند؛ به طوري كه فرد باروايت وحداني زندگي خويش و با انجام تمرين هاي هنري وحدت مدار، منطبق با مفاهيم استخراج‌شده، به همراه تفسير آن با ديدگاه قرآني و روان شناسي وحدت مدار، به خوبي هر آنچه از وقايع زندگي برداشت كرده است ، شرح و با مثال هاي زندگي خود انطباق دهد.