اولويت اراده و آثار آن در انديشه شوپنهاور با تأملي در فلسفه ابن‌سينا

شوپنهاور، فيلسوف قرن نوزدهمي آلمان، اين جهان پديدار را از لحاظ ماهيت دروني‌اش اراده دانسته كه خود عامل تنازع در جهان مادي است؛ لذا رنج، يكي از نتايج خواست و اراده است. در ميان فلاسفه اسلامي، ابن‌سينا با تأكيد بر مسئله علم الاهي و اينكه لازمه جهان مادي عدم انفكاك شرور از آن است و با توجه به حكمت و غايت‌مندي افعال الاهي، وجود نظامي بهتر از نظام كنوني را ناممكن دانسته است. در اين مقاله ضمن تبيين انديشه شوپنهاور مبني بر اولويت تعلقات و خواست مربوط به اين جهان، به آثار و پيامدهاي آن، از جمله رنج و شر، و راهكارِ رهايي از آن، و نيز تبيين چنين آثاري در انديشه فلاسفه اسلامي چون ابن‌سينا پرداخته شده است.