حقوق ‌سياسي انسان در حكومت اسلامي از منظر نهج‌البلاغه

جايگاه انسان درنظام سياسي و حقوق سياسي او مسئله‌اي است مهم كه معيار تقسيم‌بندي انواع حكومت‌ها قرار گرفته است. از سوي ديگر، تبيين‌نشدن حقوق سياسي انسان در حكومت‌هاي ديني يا بي‌توجهي حكومت‌هاي مبتني بر دين به آن، موجب مترادف‌دانستن نظام‌هاي ديني با رژيم‌هاي استبدادي شده است. درپژوهش حاضر، با بررسي سيره سياسي و حكومتي حضرت عليA در نهج‌البلاغه، حقوق سياسي انسان در حكومت اسلامي بررسي مي‌شود كه مي‌تواند معيار مناسبي براي حكومت‌ها و گروه‌هاي اسلامي در جهان ‌اسلام باشد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد بر اساس آموزه‌هاي نهج‌البلاغه، انسان فارغ از هر گونه تقسيم‌بندي، در حكومت اسلامي داراي حقوقي چون حقّ تعيين سرنوشت وانتخاب حاكمان، آزادي‌ سياسي، نظارت برمسئولان، مشورت، نصيحت كارگزاران، جلب رضايت عمومي، آگاهي از مسائل حكومتي، حفظ اسراروحريم خصوصي، امنيت وتساوي دربرخورداري از حقوق است وحكومت اسلامي مكلّف به تأمين اين حقوق است.