تبيين كيفيات و احكام زيباشناختي در گفتمان انتقادي نزد فرانك سيبلي

The Explanation of Aesthetic Qualities and Judgments Based on Frank Sibley’s Critical Discourse

نظرات فرانك سيبلي در ميان فيلسوفان معاصر علاقمند به زيباشناسي تأثيرگزار بوده است. اگرچه عمده ي بررسي ها، تنها بر روي كارهاي اولي اش تمركز داشته اند. وي در مباحث زيباشناختي چنين استدلال مي كند كه مفاهيم زيباشناختي به آن صورت قاعده مند يا مقيد نيستندكه بتوان يك واژه زيبايي شناختي را صرفاً با امكان مشخص ساختن ويژگي هاي نازيباشناختي شيء به درستي بكاربرد. در نتيجه، شخصي با چشم و گوش و هوش طبيعي شايد قادر به مشاهده ويژگي هاي زيبايي شناختي شيء نباشد. (از آنجائيكه صرفاً ويژگي هاي نازيباشناختي با اين توانمندي ها قابل مشاهده هستند) از اين رو وجود "ذوق" جهت تميز دادن اين ويژگي هاي زيبايي شناختي و به كاربردن درست اين نوع واژگان مورد نياز است. در اين مقاله، شرح سيبلي در رابطه با كيفيات و احكام زيباشناختي و به موازات آن جايگاه ذوق به عنوان نوعي توانايي ادراكي، مورد بررسي قرار مي گيرد به علاوه دليل اينكه چگونه ممكن است منتقد از قضاوت هاي زيباشناختي دفاع و مخاطب را در مشاهدات خود سهيم گرداند مورد تأمل و مداقه قرار گرفته است. از اين رو مقاله به شيوه اي مبتني بر ارائه مثال ها و نمونه ها برآن است تا به تبيين دقيق روش هايي بپردازد كه به مدد آنها حس زيبايي شناختي مخاطب گسترش يافته و اين پرسش را پيش رو بگذارد كه چگونه مي توان از اين طريق بر واژگان زيباشناختي تسلط يافته، چرا كه پاسخ با اين مهم، پاسخ به گفتمان منتقد است.

Frank Sibley, one of the most influential philosophers of the twentieth century in the field of aesthetics, has tried to stabilize the place of aesthetic and nonaesthetic features as a major subject of aesthetics and its use in the critical discourse. The current paper seeks to find out how proper aesthetic and nonaesthetic terms should be applied to objects based on Sibley’s linguistic pillars. It also studies the Sibley’s inclination towards the critic’s use of rhetoric to defend aesthetic judgements in the critical discourse.Here, it is sought to scrutinize the Sibley’s view with a critical approach, figuring out if he has succeeded in presenting the methods used by a critic to attract addressees’ attention to see aesthetic features or not. According to the findings and the writers’ criticisms, Sibley has undergone some gap in pursuing his goal, but his efforts have paved the way for the improvement of the addressee’s aesthetic sense.