اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به چاقي و اضافه‌وزن و اختلال پرخوري: يك كارآزمايي باليني

The Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy on Quality of Life Among Women with Overweight and Binge Eating Disorder: A Clinical Trial

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده­ است كه اضافه ­وزن با افزايش خطر اختلالات خوردن و در نتيجه كاهش سطح كيفيت زندگي همراه است و لذا درماني كه هم اختلال پرخوري و هم اضافه­ وزن را مورد هدف قرار دهد، حياتي به نظر مي­رسد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير رفتار درماني ديالكتيكي بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به چاقي، اضافه ­وزن و اختلال پرخوري انجام شد. مواد و روش ­ها: در اين مطالعه كارآزمايي، جامعه پژوهش شامل تمام زنان مبتلا به چاقي، اضافه ­وزن و پرخوري شهرستان كاشان در سال 1394 بود. 60 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 10 هفته در 20 جلسه تحت رفتار درماني ديالكتيكي قرار گرفت و گروه كنترل هيچ درمان روان‌شناختي دريافت نكرد. گروه­ ها قبل و بعد از درمان از نظر كيفيت زندگي توسط پرسش­نامه كيفيت زندگي مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده­ ها با تحليل كوواريانس يك متغيره تجزيه و تحليل شدند. يافته ­ها: ميانگين و انحراف ­معيار سن گروه آزمايش 7/91±29/82 سال و گروه كنترل 7/22±31/47 سال بود (0/340=P). نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه از لحاظ متغير كيفيت زندگي بين گروه مداخله و گروه كنترل در پس ­آزمون تفاوت معني‌داري وجود دارد (0/001

Background and Objectives: Researches have shown that overweight is associated with an increased risk of eating disorders and consequently, leads to a decreased quality of life.. Therefore, the treatment that targets both overweight and eating disorders is vital. So, This study was designed to determine the effect of dialectical behavior therapy on quality of life in women with overweight and binge eating disorder. Materials and Methods: In this trial study, the study population consisted of all women diagnosed with obesity, overweight and binge eating disorder in Kashan, Iran in 2015. 60 women were selected through convenience sampling and assigned randomly to experimental and control groups. The experimental group received 20 sessions dialectical behavior therapy in 10 weeks while the control group did not receive any intervention. Subjects in both groups were evaluated for quality of life with WHOQOL-BREF questionnaire before and after intervention. Then data was analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). Results: The mean and standard deviation of the experimental group was 29.82±7.91 and for the control group 31.47±7.22 (p=0.340). The results of ANCOVA revealed a significant difference between the experimental and control groups in terms of quality of life in posttest (p<0.001). Conclusion: According to the results, it seems that dialectical behavior therapy with changing life style, improving interpersonal relationships, emotion regulation strategies and distress tolerance and mindfulness, can be suggested as an effective and complementary psychological intervention in binge eater in order to improve their quality of life.