نفي سلطه‌گري و سلطه‌پذيري در آيات 279 بقره، 141 نساء و 83 قصص

مفهوم سلطه در قرآن كريم با عبارات مختلف و واژه‌هاي گوناگوني چون ظلم، بغي، حرص، سبيل، تعدّي، كبر، علوّ آمده است و نفي سلطه‌گري و مذمّت سلطه‌پذيري و احكام آن‌ها، مضمون آيات زيادي از قرآن قرار گرفته كه در اين خصوص دلالت آيات 279 بقره، 141 نساء و 83 قصص مورد بررسي مقايسه‌اي قرار مي‌گيرد و به پيامدها، اثرات سوء سلطه‌گري، راه رهايي از زير بار سلطه‌گران و شيوه‌هاي استكبارستيزي اشاره مي‌شود. بررسي نشان مي‌دهد كه حوزه شمول فراز آخر آيه  لا تَظلِمُونَ وَلا تُظلَمُونَ (بقره/ 279) در رابطه با مفاهيم يادشده، بسيار وسيع‌تر از آيات ديگر و حتي آيه «نفي سبيل» است، ولي تأسيس قاعده‌اي با عنوان «قاعده نفي ظلم» جهت استناد و بهره‌گيري‌هاي لازم در اين مورد، مغفول واقع شده و اين نوشتار، نخست سعي در توضيح اين مهم دارد. هدف بهره‌مندي بيشتر از رهنمودها و آموزه‌هاي قرآني و آگاهي يافتن مسلمانان از آثار شوم نيرنگ‌ها و شيطنت‌هاي نظام‌هاي سلطه‌گر جهان و شيوه‌هاي مٶثر استكبارستيزي به خصوص براي مرتبطان و كارگزاران سياست خارجي است. اين نوشتار با بهره‌گيري از الهامات قرآن كريم و رهنمودهاي راسخان در علم، اهل بيت عصمت و طهارتM و ديدگاه‌هاي برخي مفسران و تبيين‌كنندگان آيات‌الاحكام در حوزه‌هاي فقهي، حقوقي و سياسي، در حد امكان به تبيين و رهيافت موضوعات فوق با بينشي تحليلي و توصيفي مي‌پردازد.