نگاهي نو و تحليلي به روايات «سبعة احرف»

روايات «سبعة احرف» از جمله مهم‌ترين احاديث حوزه علوم قرآن و به ويژه در حوزه قرائات هستند كه نوع جهت‌گيري و برخورد با آن‌ها، گرايش‌هاي گوناگوني را نسبت به مسئله قرائات و منشأ شكل‌گيري و نيز ارزش آن‌ها ايجاد نموده است. عده‌اي با معتبر دانستن اين روايات، منشأ اختلاف در قرائات را وحي و «من عنداللّٰه» دانسته و در مقابل گروهي با مردود دانستن آن از جهت متن و سند و با تكيه بر منابع و مباني خود، قرائت حقيقي و نازل از سوي خداوند را واحد مي‌دانند. دسته‌بندي، تحليل و تاريخ‌گذاري اين روايات نشان مي‌دهد كه صدور اين دست از روايات ابتدا در جهت اشاره به اين مطلب بوده كه آيات قرآن داراي بطون و لايه‌هاي مختلف معنايي هستند و ارتباطي به نزول چندگانه الفاظ قرآن از سوي خداوند ندارند؛ ولي همين احاديث در ادوار بعد به خاطر قداست بخشيدن به قرائات گوناگون، توسط گروهي از تابعين مورد استفاده قرار گرفته و با تغييراتي در الفاظ و عبارات وارد حوزه قرائات شده‌اند.