جايگاه دكترين در منابع حقوق بين‌الملل معاصر

The Place of Doctrine in the Hierarchy of Contemporary International Law Sources

حقوق بين‌الملل به سبب ماهيت ويژه خود، بخش عمده‌ي شكل‌گيري و توسعه‌اش را وام‌دار انديشه‌ها، تأليفات و آثار متخصصان اين حوزه از حقوق است. دكترين به لحاظ مفهو‌مي ‌و كاركردي تحولات عظيمي‌ را در گذر زمان پشت سر نهاده و به تناسب شرايط موجود، در هر دوره جايگاه‌هاي متفاوتي را تجربه كرده است. نوشتار حاضر از طريق بررسي اين تحولات، در صدد يافتن جايگاه واقعي دكترين در حقوق بين‌الملل موضوعه است. نتايج برآمده از اين بررسي حاكي از آن است كه دكترين امروزه بيشتر در قالب آموزه‌هاي جمعي نمود پيدا كرده و لذا فرصتي را براي عرض اندام در اختيار حقوق‌دانان كشورهاي در حال توسعه قرار داده ‌است؛ و از ديگر سو، به‌رغم آن‌كه در دوران زايش حقوق بين‌الملل، دكترين به عنوان منبع برتر تلقي‌ مي‌گرديد، نقش امروزي اين منبع، غير ملموس و نامحسوس است؛ اما هم‌چنان از جايگاه ويژه‌اي در روند تكامل حقوق بين‌الملل برخوردار است.

International law because of its special nature, in large part owes its formation and development from the ideas, writings and works of international law experts. However, doctrine as one of the sources of international law has been considered less from other sources. Doctrine, both conceptually and functionally Faced with enormous changes over time and and according to the conditions in each period has experienced different positions. This article reviews these developments throug trying to find the place of doctrin among the sources of international law. Results from this study suggests that the doctrine has been found today in the form of collective teachings and despite the time of the birth of international law was seen as the premier source of international law, the role it plays today is more untangible and subtle. Although it still enjoys a special place in the evolution of international law.