تاثير هم سويي راهبرد هاي مديريت دانش و سبك هاي وضعيت دانشي بر عملكرد سازماني

امروزه، با گسترش رقابت، دغدغه عمده مديران، واكنش به نيازهاي دانشي از طريق مديريت دانش است. هم سويي يكي از اقدامات كليدي در مديريت دانش است. از اين رو، اين پژوهش، هم سويي سبك هاي دانشي با راهبرد هاي مديريت دانش را مورد بررسي قرار داده است. سنجش راهبرد هاي مديريت دانش بر مبناي الگوي دو وجهي انسان گرايي، سيستم گرايي و سبك هاي مديريت دانش بر مبناي الگوي چهار وجهي اجتماعي كردن، بروني سازي، تركيب و دروني سازي صورت گرفته است. درضمن، هم سويي راهبردها و سبك هاي مديريت دانش بر مبناي الگوي نقاط مرجع راهبردي در ماتريس مدل هال (2001)، سنجيده شده است. پژوهش حاضر، از نظر هدف كاربردي و از نظر روش و نحوه گردآوري داده هاي پژوهش، جزو پژوهش هاي توصيفي و غير آزمايشي (پيمايشي)، قرار دارد. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل همه ي مديران و كارشناسان ارشد سازمان هاي دولتي شهر تهران است. يافته هاي اين پژوهش نشان    مي دهد، راهبرد مديريت دانش منفعل، با اجتماعي كردن، راهبرد مديريت دانش سيستم گرا، با بروني سازي، راهبرد مديريت دانش   انسان گرا، با دروني سازي و راهبرد مديريت دانش پويا، با تركيب، هم سو است. درضمن، هم سويي هاي فوق، منجر به افزايش عملكرد سازماني مي شود.