تأويل ‌گرايي از ديدگاه بولتمان و مكتب تفكيك

تأويل به معناي بازگشت به ابتداي كلام يا غايت كلام است و مراد از آن همان نيت و قصد گوينده از كلامش است. اين اصطلاح در برخي از حوزه‌هاي معرفت ديني نيز به كار مي‌رود و مراد از آن كشف معناي رمزي و اشاره‌اي است كه از ظاهر الفاظ به دست نمي‌آيد، بلكه بايد رمزگشايي يا اسطوره‌زدايي شود. بولتمان معتقد است به منظور عصري كردن و قابل فهم كردن متون مقدس، همگان مي‌توانند به تأويل اين متون بپردازند و اين كار اختصاص به افراد خاصي ندارد. اين در حالي است كه مكتب تفكيك گرچه قائل به تأويل است اما با تأويل‌گرايي فلسفي قرآن مخالف است و تنها تأويل پيامبر (ص)، ائمه اطهار (ع) و بعضي از افراد را، كه جزء راسخان در علم هستند، مي‌پذيرد. اين مقاله تأويل‌گرايي را از ديدگاه بولتمان و مكتب تفكيك بررسي مي‌كند