عنوان مقاله :
تاثير دو شيوهي متفاوت تمرين مقاومتي بر سختي شرياني در مردان جوان كمتحرك
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Two Different Types of Resistance Training on Arterial Stiffness in Young Men
پديد آورندگان :
نظري، محمد حسين دانشگاه تربيت مدرس , قراخانلو، رضا دانشگاه تربيت مدرس , خوشدل، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي ارتش
كليدواژه :
تمرينات مقاومتي , سختي شرياني , سرعت موج نبض
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: برخي مطالعات نشان داده اند كه تمرينات مقاومتي به ويژه زماني كه ميزان بار تمريني در آنها زياد باشد، مي توانند باعث افزايش سختي شريانهاي مركزي شوند. با اين حال اثر پروتكل هاي تمريني مختلف بر اين شاخص هنوز كامل روشن نيست. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير دو شيوه ي تمرين مقاومتي بر سختي شرياني در مردان جوان كم تحرك بود.
مواد و روشها: آزمودني هاي (سن 5/2±26/4 سال، قد 0/05±1/78 متر، وزن 6/4±79/2 كيلوگرم، شاخص توده بدني 1/5±24/9 كيلوگرم بر متر مربع) شركت كننده در اين تحقيق به طور تصادفي به سه گروهِ تمرين مقاومتي با بار كم (50-30 درصد يك تكرار بيشينه، 3±25 تكرار در هر ست، 14 نفر) تا ناتواني در ادامه هر ست (LLLF)، تمرين مقاومتي با بار زياد (85-65 درصد يك تكرار بيشينه، 3±10 تكرار در هر ست، 13 نفر) تا ناتواني در ادامه هر ست (HLLF)، و گروه كنترل (13 نفر) تقسيم شدند. آزمودنيهاي گروههاي تمريني هر جلسه تمرين مقاومتي كه شامل اجراي 2 ست از 7 حركت بود را 3 روز در هفته به مدت 10 هفته انجام دادند. آزمودنيهاي گروه كنترل در اين مدت هيچ فعاليت ورزشي منظمي نداشتند. ارزيابي متغيرهاي مورد نظر در دو مرحله قبل و بعد از 10 هفته صورت گرفت.
يافته ها:سختي شريانهاي مركزي بعد از 10 هفته تمرين در گروه HLLF افزايش معنادار داشت (0/007=P)، با اين وجود در گروه (0/12=LLLF (P و گروه كنترل (0/177=P) تغيير معناداري در اين متغير مشاهده نشد. به علاوه، مقايسه هاي بين گروهي نشان داد كه تغييرات سختي شرياني مركزي در گروه HLLF در مقايسه با گروه (0/001=LLLF (P و گروه كنترل (0/001=P) افزايش معنادار داشته است.
نتيجه گيري:در حالي كه تمرينات HLLF باعث افزايش سختي شريانهاي مركزي مردان جوان مي شود، تمرينات LLLF چنين اثر ناخواسته اي را در پي ندارند.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: It has been suggested that resistance training (RT), especially when using high loads, increases central arterial stiffness. The aim of this study was to investigate the effects of low- versus high-load RT on arterial stiffness in young healthy men.
Methods: Participants (mean age 26.4±5.2 yrs; mean height 1.78±0.05 m; mean weight 79.2±6.4 kg; mean body mass index 24.9±1.5 kg/m2) were randomly assigned to a low-load RT where 25±3 repetitions to lifting failure were performed per set of exercise (LLLF, n =14), a high-load RT where 10±3 repetitions to lifting failure were performed per set of exercise (HLLF, n =13), or a control group who maintained their regular activity habits (Ctrl, n =13). Subjects in LLLF and HLLF groups performed RT three times a week for 10 weeks.
Results: Central arterial stiffness significantly increased in HLLF group after training (P=0/007), but no such changes were observed in the LLLF (P=0/12) or the Ctrl (P=0/177) group. In addition, analyses of covariance revealed significant mean difference between HLLF and LLLF (P=0/001) groups and between HLLF and Ctrl (P=0/001) groups in central arterial stiffness.
Conclusions: These results suggest that, unlike the HLLF training protocol, LLLF protocol does not unfavorably affect central arterial stiffness in young men.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي
عنوان نشريه :
پژوهشنامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي