سازگاري نظريۀ تكامل با آموزه هاي ديني؛ نظريۀ تكامل خدابنياد آلوين پلنتينگا و نقدهاي مٌلحدانۀ دانيل دنت

در مقالۀ حاضر مفاد و معناي مورد نظر پلنتينگا از نظريۀ تكامل كه ما نام آن را «تكاملِ خدابنياد» نهاديم بر اساس مباني و پيش‌زمينۀ معرفت‌شناسانه اصلاح شده كه يكي از نمونه‌هاي نظريۀ علم ديني اوست بحث و بررسي مي‌كنيم و سپس نقدهاي دِنت به عنوان يك نئودارونيسم ملحد بر نظريۀ «تكامل خدابنياد» پلنتينگا مورد جرح و تعديل قرار مي‌دهيم و در نهايت، ارزيابي از آراي دو فيلسوف با داوري نگارنده بعمل مي‌آيد تا به جمع‌بندي و نتيجه‌‌گيري نهايي برسيم. براي توضيح مختصر اين دو ديدگاه بايستي گفت از نظر پلنتينگا تكامل و خلقت‌‌گرايي مفاهيم فرهنگي هستند كه به‌عنوان نشانگرهاي ايدئولوژيك عمل مي‌كنند. در نقطۀ مقابل، دِنت براي درك تكامل، يك ديدگاه منحصراً سكولار و يا بي‌خدايي را تأييد مي‌كند، از نظر دِنت ايدۀ داروين در نظريۀ تكامل خطرناك است و همانند اسيد كيهاني است كه مفاهيم خدا و دين و متعاقباً «نظريۀ خلقت‌‌گرايي» را در خود ذوب مي‌كند، ولي پلنتينگا براي دفاع از نظريه‌اش معتقد است، ستون الهي از زيست‌شناسي تكاملي وجود دارد كه براي بحث‌هاي معاصر در رابطۀ بين زيست‌شناسي، فلسفه و الهيات اهميت دارد.