ويژگي هاي طبيعي در اخلاق با تأكيد بر نظريه شيفر-لَندَئو

معيارهاي مختلفي براي تمايز طبيعي و ناطبيعي در فرا اخلاق ارائه شده است. شيفر لَندَئو ابتدا ادعا مي‌كند كه ويژگي‌هاي طبيعي آن دسته از ويژگي‌ها هستند كه در رشته‌هاي علمي بكار مي‌روند‌‌‌، ولي اين تعريف‌‌‌‌‌‌، اولاً جامع نيست‌‌‌ و ثانياً، داراي ابهام است. بر اساس معيار دوم وي‌‌‌‌‌‌، بايد دو فهرست تهيه شود. نخستين فهرست شامل واژه‌هايي است كه اكثر افراد‌‌‌‌‌‌، آن‌ها را طبيعي مي‌دانند. واژه‌هايي كه در فهرست اول جاي نمي‌گيرند‌‌‌‌‌‌، به فهرست واژه‌هاي ناطبيعي منتقل مي‌شوند. اين معيار نيز كمكي به تشخيص امور طبيعي از ناطبيعي نمي‌كند. اگر بخواهيم ديدگاه شيفر لَندَئو را حفظ كنيم‌‌‌‌‌‌، با كمك اخلاق هنجاري مي‌توان معياري براي ويژگي‌هاي طبيعي يافت. مثلاً‌‌‌‌‌‌، با پذيرش «اصل انسانيت» كانت به‌عنوان يك واقعيت ناطبيعي‌‌‌‌‌‌، آن دسته از ويژگي‌هاي توصيفي كه مصداق رعايت اين اصل هستند‌‌‌‌‌‌، مي‌توانند ويژگي‌هاي پايه براي ويژگي‌هاي اخلاقي باشند‌‌‌، ولي با اقامۀ يك نقد جدّي به فرااخلاق شيفر لَندَئو و پذيرش ديدگاه‌هايي كه از اين نقد مصون‌اند‌‌‌‌‌‌، مي‌توان معياري براي تمايز طبيعي و ناطبيعي در فرا اخلاق يافت. يكي از اين ديدگاه‌ها‌‌‌‌‌‌، ديدگاه فيتزپاتريك است كه بر اساس آن بسياري از جنبه‌هاي جهان كه قابل تحقيق تجربي هستند‌‌‌‌‌‌، ذاتاً لبريز از هنجار نيز هستند. از اين‌رو، جهان تجارب انساني‌‌‌‌‌‌، جهاني دو جنبه‌اي است؛ يكي از اين جنبه‌ها طبيعي و ديگري ناطبيعي است.