بررسي رابطه مديريت دانش و شكل گيري تفكر استراتژيك با تبيين نقش ميانجي سرمايه فكري در شركت هاي دانش بنيان

امروزه دانش نقش راهبردي در سازمان ها ايفا مي كند؛ لذا شناسايي، كسب و مديريت دانش به يك مزيت رقابتي براي سازمان ها مبدل شده است. از طرفي، در محيطي كه ويژگي آن پيچيدگي و تغييرات مستمر است، تفكر استراتژيك به عنوان هسته مركزي خلق مزيت رقابتي محسوب مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه مديريت دانش و شكل‌گيري تفكر ‌استراتژيك با ميانجي‌گري سرمايه فكري است. جامعه آماري اين پژوهش كليه مديران شركت هاي دانش بنيان مستقر در پارك فناوري پرديس مي باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 73 نفر در نظر گرفته شد. ابزار گردآوري اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه استاندارد بوده كه براي پايايي آن از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. تحقيق حاضر بر اساس هدف يك تحقيق كاربردي و همچنين بر اساس چگونگي به دست آوردن داده هاي مورد نياز، از نوع تحقيقات توصيفي و همبستگي مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده هاي پرسشنامه از مدل معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزيي استفاده شده است lt;em gt;. lt;/em gt; نتايج به دست آمده از پژوهش بيانگر اين است كه بين مديريت دانش و شكل گيري تفكر استراتژيك رابطه معناداري برقرار است. بدين معنا كه مديريت دانش در شركت هاي دانش بنيان مستقر در پارك فناوري پرديس منجر به شكل گيري تفكر استراتژيك مي شود. نتايج تحقيق همچنين نشان مي دهد كه سرمايه فكري در رابطه ميان مديريت دانش و تفكر استراتژيك نقش ميانجي دارد. lt;br / gt; lt;strong gt; lt;em gt;  lt;/em gt; lt;/strong gt;