رهبري دانشگاهي بر پايه كارآفريني مدير

پژوهش حاضر كه در صدد پيش بيني رهبري دانشگاهي بر پايه كارافريني مدير است، از نظر هدف، كاربردي؛ از لحاظ داده ها جز مطالعات كمي است و محقق در صدد زمينه يابي، توصيف، تبين و كشف اطلاعات در يك مقطع زماني خاص است. براي انجام اين پژوهش 446 پرسشنامه (پرسشنامه رهبري دانشگاهي و پرسشنامه كارافريني مدير) با متغيرهاي مورد مطالعه؛ رهبري آموزشي، كارآفريني مدير و مشخصات فردي(تجربه كاري، سن) به كمك نرم افزارSAS مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفته است و براي پاسخ به پرسش اصلي آيا رهبري آموزشي دانشگاه را مي توان برپايه كارآفريني مديران پيش بيني نمود؟ ازمدل همبستگي بنيادي استفاده شده است. يافته ها حاكي از آن هستندكه؛ نياز به پيشرفت و اعتماد به نفس بسيار بالا موّلد ترغيب مداري و مهارت هاي بين فردي بسياربالاست، مخاطره پذيري و تحمل ابهام بسيار بالا توليد كننده تفاهم مداري و توسعه مداري بسياربالاست، ودرنهايت رهبران دانشگاهي باكمك سه متغير بسيار بالاي موضع كنترل دروني و منفعت طلبي و انعطاف پذيري قادرند به هدف مداري و توسعه مداري بسيار بالا از رهبري آموزشي دردانشگاه دست يابند. به طوركلي مي توان نتيجه گرفت تركيب هاي خطي متفاوت از مؤلفه هاي كارآفريني مديران، تركيب هاي خطي متفاوتي از رهبري آموزشي در دانشگاه را به وجود مي آورد و همين اقتضايي بودن مدل، پژوهش حاضر را از ساير پژوهش ها متمايز مي نمايد.