تبيين نقش انگيزه خدمت رساني عمومي در رفتار شهروندي سازماني با نقش ميانجي تعهد سازماني (مطالعه ي سازمان جهاد كشاورزي استان هرمزگان)

انگيزه خدمت رساني عمومي مفهومي نسبتا جديد است كه براي تبيين تفاوت انگيزه افراد براي پيوستن به بخش دولتي در مقايسه با بخش خصوصي وارد ادبيات مديريت دولتي شده و مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف اين تحقيق تبيين نقش انگيزه خدمت رساني عمومي در رفتار شهروندي سازماني با نقش ميانجي تعهد سازماني بوده است. اين تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين تحقيق كليه كاركنان سازمان جهاد كشاورزي استان هرمزگان بودند كه نمونه اي به حجم 213 نفر از آنها به شيوه طبقه اي تصادفي انتخاب شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، سه پرسشنامه استاندارد انگيزه خدمت رساني عمومي پري، رفتار شهروندي سازماني اورگان و تعهد سازماني آلن و مي ير بود. پايايي پرسشنامه ها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي تركيبي تاييد شد و براي تعيين روايي نيز از تحليل عاملي تاييدي استفاده گرديد. داده ها به كمك نرم افزار ليزرل و مدل سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شد و يافته ها نشان داد كه انگيزه خدمت رساني عمومي بر رفتار شهروندي سازماني تاثير معناداري دارد. انگيزه خدمت رساني عمومي بر تعهد سازماني تاثير معناداري دارد. همچنين تعهد سازماني بر رفتار شهروندي سازماني اثر معناداري داشته و نيز تعهد سازماني در رابطه ميان انگيزه خدمت رساني عمومي و رفتار شهروندي سازماني در نقش ميانجي ظاهر مي‌شود.