بررسي نقش ميانجي ادراك عدالت بر رابطه بين آگاهي از حقوق شهروندي و بروز رفتارهاي شهروندي در سازمان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير آگاهي از حقوق شهروندي بر بروز رفتارهاي شهروندي و با تأكيد بر نقش ميانجي ادراك عدالت در سازمان مي باشد. اين پژوهش از حيث هدف، كاربردي و از حيث نحوه گردآوري داده ها، جزء پژوهش‌هاي توصيفيپيمايشي مي‌ باشد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاركنان و مديران (890 نفر) شاغل در يكي از وزارتخانه‌هاي دولتي در سال 96 تشكيل مي دهد؛ و از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده و جدول كرجسي و مورگان (با حجم نمونه 269 نفر) جهت نمونه گيري؛ و از پرسش نامه هاي استاندارد به‌منظور جمع آوري داده هاي موردنياز استفاده شده است. تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و LISREL انجام شده است. شايان‌ذكر است كه آگاهي از حقوق شهروندي تأثير مستقيم و معناداري بر بروز رفتارهاي شهروندي ندارد (ضريب تأثير: 0.08)؛ ولي آگاهي از حقوق شهروندي از طريق ادراك عدالت (به‌عنوان متغير ميانجي) منجر به بروز رفتارهاي شهروندي مي شود (ضريب تأثير: 0.22). علاوه بر اين، نتايج پژوهش حاكي از آن است كه آگاهي از حقوق شهروندي تأثير مثبت و معناداري بر ادراك عدالت دارد (ضريب تأثير: 0.24)؛ ضمناً، ادراك عدالت تأثير مثبت و معناداري بر بروز رفتارهاي شهروندي دارد (ضريب تأثير: 0.90).